Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  I
  Senhor desqua(n)dou(os) ui
  E q(ue) ]foy[ fuy uosco falar
 
  Sabedogora per mi
  Que tanto fuy de seiar
  Uosso ben e poys e ssi
  Que pouco posso durar
  E moy romassy de chao
  Por q(ue) mi fazedes mal.
  Edeuos non ar ey al.
  Mha morte tenho na mano 
 
  Senhor, des quando vos vi
  e que fuy vosco falar,
  sabed’ogora per mí
  que tanto fuy deseiar
  vosso ben, e, poys é 'ssi,
  que pouco posso durar,
  e moyro-m’assy, de chao,
  porque mi fazedes mal
  e de vós non ar ey al,
  mha morte tenho na mano.
  II
  Ca ta(n) muyto deseiey
  Auer be(n) de uos senhor
  Que uerdade u(os) direy
  Se d(eu)s mi de uossamor
  P(or) quantoieu creer sey
  Non cuydade co(n) pauor
  Meu corazo(n) no(n) e sa(n)o
  Por q(ue) mi fazedes mal 
  Ca tan muyto deseiey
  aver ben de vós, senhor,
  que verdade vos direy,
  se Deus mi dé voss’amor:
  por quant’oi’eu creer sey,
  non cuydad’e con pavor
  meu corazon non é sano,
  porque mi fazedes mal
  ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
  ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
 
  III
  E uenouolo dizer
  Senhor do meu coraço(n)
  Que possades entender
  Como p(re)ndi o caion
  Quando u(os) fui ueer
  Et por aquesta razo(n)
  Moyrassy s(er)ui(n)de(n)uano
  Porq(ue) a mi(n) fazedes mal.
  Ede ⁖−
  E veno-vo-lo dizer,
  senhor do meu coraçon,
  que possades entender
  como prendi ocaion
  quando vos fui veer;
  et por aquesta razon
  moyr’assy servind’en vano,
  porque a min fazedes mal
  e de ... ... ... ... ... ... ... ...
  ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...