

I | |
Amiga fa çome marauilhada como pode meu amigo uiuer hu os me(us) olhos no(n) poden ueer ou como podala fazer tardada ca nunca tan gram marauilha ui poder meu amigo uiuer sen mi epar de(us) e cousa mui des guisada |
- Amiga, faço-me maravilhada como pode meu amigo viver hu os meus olhos non pod'én veer, ou como pod’ala fazer tardada, ca nunca tan gram maravilha vi: poder meu amigo viver sen mí; e, par Deus, é cousa mui desguisada. |
II | |
Amiga estadora calada hun pouco eleixa dami(n) dizer per qua(n)teu sey certe possente(n) der nu(n)ca no mu(n)do foy molher amada come uos de uossamigue assy se el tarda sol no(n) e culpadi se no(n) eu q(ue)re(n) ficar p(or) culpada |
- Amiga, estad’ora calada hun pouco e leixad’a min dizer: per quant’eu sey cert’e poss’entender, nunca no mundo foy molher amada come vós de voss’amigu’, e assy, se el tarda, sol non é culpad’i; se non, eu quer’én ficar por culpada. |
III | |
Ay amiga eu ando ta(n) coytada q(ue) sol no(n) posse(n)mi tomar prazer cuydandeu comosse pode fazer q(ue) no(n) e ia comigo de tornada epar d(eu)s p(or) q(ue) o no(n) ueia qui q(ue) e morto g(ra)m sospeyta tom esse morte mal dia eu fuy nada |
- Ay amiga, eu ando tan coytada que sol non poss’en mí tomar prazer cuydand’eu como sse pode fazer, que non é ia comigo de tornada; e, par Deus, porque o non vei’aqui, que é morto gram sospeyta tom, e, sse mort’é, mal dia eu fuy nada! |
IV | |
Amyga fremosa emesurada no(n) u(os) digueu q(ue) no(n) pode seer uossamigo pois home de morrer mays p(or) d(eu)s no(n) seiades sospeytada doutro mal del ca desqua(n)deu nacy nu(n)ca doutrome ta(n) leal oy falar e q(uen) endal diz no(n) diz nada |
- Amyga fremosa e mesurada, non vos digu’eu que non pode seer voss’amigo, pois hom’é, de morrer; mays, por Deus, non seiades sospeytada d’outro mal del, ca, des quand’eu nacy, nunca d’outr’ome tan leal oy falar, e quen end’al diz non diz nada. |