

V 116
I | |
O uos q migo ta(n) de toratom pom el em uos seus olhos e ta(n) be(n) par de(us) ꞇ miqa* q(ue) no(n) ueia q nom em te(n)da q(ue) no podel poder auer dauer prazer de nulha rem se no(n) de u(os) ueer |
O vos q migo tan de toratom
pom el em vós seus olhos e tan ben,
par Deus, ꞇ miqa*, que non
veia q nom emtenda que no
pod’el poder aver d’aver prazer
de nulha rem senon de vos veer.
|
II | |
E qua(n)do el ue(n) hu uos sodes ]n[eos* q(ue)r el catar q(ue) se encobra ere(n) q(ue) se(n)cobre p(er)o no(n)lhe ual po(n) tanos fr(os) olhos ente(n)de(n) q(ue) no(n) podel poder |
E, quando el ven hu vós sodes eos**
quer el catar que se encobra e ren
que s’encobre, pero non lhe val pon
ta nos fros olhos entenden que non
pod’el poder ... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... .. ... .. ... .. .. .. ...
|
III | |
E que(n) le(n) uiuer tomo el se(us) olhos po(n) e(n) uos amiga q(ua)ndo arae uos ue(n) seno(n) for co(n) muy g(ra)m meng(ua) desem entender pode(n) muy be(n) del q(ue) no(n) podel pode(r) au. |
E quen len viver tomo el seus olhos pon en vós, amiga, quando arae vós ven, senon for con muy gram mengua de sém, entender poden muy ben del que non pod’el poder av.. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .. ... .. ... .. .. .. ... |