Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  I
  Tante melyon pecador
  E ta(n)te fazedor de mal.
  E tante hu(n) home Infernal.
  Que eu soo be(n) sabedor
  Quantoo mays posso seer
  Que nu(n)ca podera ueer
  A façe de n(ost)ro senhor   
  Tant’é Melyon pecador,
  e tant’é fazedor de mal,
  e tant’é hun home infernal,
  que eu soo ben sabedor,
  quanto o mays posso seer,
  que nunca poderá veer
  a façe de Nostro Senhor. 
 
  II
  Tant(os) son os pecad(os) se(us)*
  E ta(n) muyto e de mal tala(n)
  Que eu soo(n) certo de pra(n)
  q(ua)(n)taq(ue)ste amig(os) me(us)
  Que p(or) q(ua)nto mal. ee(n)la.
  Que ia mays nu(n)ca ueera.
  En ne(n) hu(n) te(m)pa face de d(eu)s  
  Tantos son os pecados seus
  e tan muyto é de mal talan,
  que eu soon certo, de pran,
  quant’aquest’é, amigos meus:
  que por quanto mal é én lá,
  que ia mays nunca veerá,
  en nen hun temp’, a face de Deus. 
 
  III
  El fez semp(re) mal. e cuydou.
  E ia mays nu(n)ca feço be(n)
  Eu soo(n) certo pore(n)
  Del q(ue) semp(re)n mal. andou.
  Que nu(n)ca ia poys assy e
  Pode ueer per bo(n)a fe
  A façe do q(ue)n(os) co(m)prou.
  El fez sempre mal e cuydou,
  e ia máys nunca feço ben;
  eu soon certo por én
  del que sempr’en mal andou,
  que nunca ia, poys assy é,
  pode veer, per bona fe,
  a façe do que nos comprou.