Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  I
  Senhor fremosa por qual u(os) de(us) fez
    epor qua(n)to be(n) en uos quis poer
    semagora qui sessedes dizer
    oqueu(os) ia preguntey outra uez
    tenho quemi fariades gram ben
    demi dizerdes quanto mal mi uen
    por uos seu(os) este loor ou prez  
  Senhor fremosa, por qual vos Deus fez
  e por quanto ben en vós quis poer,
  se m’agora quisessedes dizer
  o que vos ia preguntey outra vez,
  tenho que mi fariades gram ben
  de mi dizerdes quanto mal mi ven
  por vós, se vos éste loor ou prez. 
 
  II
  Ca seu(os) fosse
    ou prez ou leor
    deme matardes seria razon
    eno(n) diria eu p(or)en d(e) non
    mays da ta(n)to seede sabedor
    q(ue) ne(n) hu(n) prez ne(n) loor no(n)u(os) e
    anterrades muyto p(er) bo(n)a fe
    de me matardes fremosa mha senhor.   
 
  Ca, se vos fosse ou prez ou leor,
  de me matardes seria razon,
  e non diria eu por én de non;
  mays d’atanto seede sabedor:
  que nen hun prez nen loor non vos é,
  ant’errades muyto, per bona fe,
  de me matardes, fremosa mha senhor.
  III
  E sabe(n) quant(os) sabe(n) uos emj(n)
     q(ue) nu(n)ca cousa come uos amey
     desi sabe(n) q(ue) nu(n)cau(os) errey
     er sabe(n) q(ue) semp(re)u(os) s(er)ui
     omelhor q(ue) pude souby cuydar
     e p(or)en fazedes deme matar
     mal poys uoleu senhor no(n) mereçi
  E saben quantos saben vós e mjn
  que nunca cousa come vós amey;
  des i, saben que nunca vos errey,
  er saben que sempre vos servi
  o melhor que pud’e souby cuydar;
  e por én fazedes de me matar
  mal, poys vo-l’eu, senhor, non mereçi.