Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  I
  Senhor fremosa por q(ua)l d(eu)s u(os) fez
  E por q(ua)nto be(n) en uos quis poer
  Semagora quisessedes dizer
  O q(ue)u(os) ia preguntey outrauez
  Tenho q(ue) mi fariades gra(n) be(n)
  Demi dizerdes quanto mal mi ue(n)
  Por uos seu(os) este loor ou prez  
  Senhor fremosa, por qual Deus vos fez
  e por quanto ben en vós quis poer,
  se m’agora quisessedes dizer
  o que vos ia preguntey outra vez,
  tenho que mi fariades gran ben
  de mi dizerdes quanto mal mi ven
  por vós, se vos éste loor ou prez. 
 
  II
  Ca se u(os) fosse
  Ou prez ou loor
  De me matardes seria razo(n)
  E no(n) diria eu p(or)en de no(n)
  Mays da Tanto seede sabedor
  Que ne(n) hu(n) prez ne(n) loor no(n)u(os) e
  Anteirades muyto per boa fe
  De me matardes fremosa mha senhor   
 
  Ca, se vos fosse ou prez ou loor,
  de me matardes seria razon,
  e non diria eu por én de non;
  mays d’atanto seede sabedor:
  que nen hun prez nen loor non vos é,
  ant’eirades muyto, per boa fe,
  de me matardes, fremosa mha senhor.
  III
  E sabe(n) qua(n)t(os) sabe(n) uos emi(n)
  Que nu(n)ca cousa come uos/amey
  Desi sabe(n) q(ue) nu(n)cau(os) eirey
  Er saben q(ue) sempreu(os) s(er)ui
  O melhor q(ue) pude souby cuydar
  E p(or)en fazedes deme matar
  Mal poys uoleu senhor no(n) mereçi
  E saben quantos saben vós e min
  que nunca cousa come vós amey;
  des i, saben que nunca vos eirey,
  er saben que sempre vos servi
  o melhor que pud’e souby cuydar;
  e por én fazedes de me matar
  mal, poys vo-l’eu, senhor, non mereçi.