

I | |
Senhor fremosa por q(ua)l d(eu)s u(os) fez E por q(ua)nto be(n) en uos quis poer Semagora quisessedes dizer O q(ue)u(os) ia preguntey outrauez Tenho q(ue) mi fariades gra(n) be(n) Demi dizerdes quanto mal mi ue(n) Por uos seu(os) este loor ou prez |
Senhor fremosa, por qual Deus vos fez e por quanto ben en vós quis poer, se m’agora quisessedes dizer o que vos ia preguntey outra vez, tenho que mi fariades gran ben de mi dizerdes quanto mal mi ven por vós, se vos éste loor ou prez. |
II | |
Ca se u(os) fosse Ou prez ou loor De me matardes seria razo(n) E no(n) diria eu p(or)en de no(n) Mays da Tanto seede sabedor Que ne(n) hu(n) prez ne(n) loor no(n)u(os) e Anteirades muyto per boa fe De me matardes fremosa mha senhor |
Ca, se vos fosse ou prez ou loor, de me matardes seria razon, e non diria eu por én de non; mays d’atanto seede sabedor: que nen hun prez nen loor non vos é, ant’eirades muyto, per boa fe, de me matardes, fremosa mha senhor. |
III | |
E sabe(n) qua(n)t(os) sabe(n) uos emi(n) Que nu(n)ca cousa come uos/amey Desi sabe(n) q(ue) nu(n)cau(os) eirey Er saben q(ue) sempreu(os) s(er)ui O melhor q(ue) pude souby cuydar E p(or)en fazedes deme matar Mal poys uoleu senhor no(n) mereçi |
E saben quantos saben vós e min que nunca cousa come vós amey; des i, saben que nunca vos eirey, er saben que sempre vos servi o melhor que pud’e souby cuydar; e por én fazedes de me matar mal, poys vo-l’eu, senhor, non mereçi. |