Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  I
  O meu amiga miga no(n) q(ue) reu
      que aia gra(n) pesar ne(n) gra(n) plazer
 
    equereu este preytassy trager
    cama ereuo ta(n)do no fey to seu
    aono quero guarir neno matar
    neno quero demi desaspar  
 
  O meu amig’, amiga, non quer’eu
  que aia gran pesar nen gran plazer,
  e quer’eu este preyt’assy trager,
  ca m’aereuo tando no feyto seu:
  aono quero guarir nen o matar,
  nen o quero de mí desaspar,
  II
  Ca selheu amor mostrasse be(n) sei
    q(ue)lhi seria endata(n) gra(n) be(n)
    q(ue) lhauiam dentender poren
    q(ua)l be(n) mi q(ue)r ep(or)en esto farey
    aono q(ue)ro guarir  
  ca, se lh’eu amor mostrasse, ben sei
  que lhi seria end’atan gran ben
  que lh’aviam d’entender por én
  qual ben mi quer; e por én esto farey:
  aono quero guarir ... ... ... ... ... ... ...
  ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 
 
  III
  E se lhi mostrassalgu(n) desamor
    no(n) sse podia guardar de morte
    tantaueria en coyta forte
    mays p(or)eu no(n) errar endomelhor
    aono q(ue)ro.   
  E, se lhi mostrass’algun desamor,
  non sse podia guardar de morte,
  tant’averia én coyta forte;
  mays, por eu non errar end’o melhor,
  aono quero ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
  ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 
 
  IV
  E assise pode seu te(m)po passar
    qua(n)do co(n) praz(er) quando co(n) pesar
  E assi se pode seu tempo passar,
  quando con prazer, quando con pesar.