Revisione di Eusebi del Mar, 25/09/2018 - 07:07

Versione stampabilePDF version

I
Farai un vers, pos mi sonelh
e·m vauc e m'Estauc al solelh.
Donnas i a de mal conselh,
e sai dir cals:
cellas c'amor de cavalier tornon a mals.
 
II
Donna no fai pechat mortal
que ama cavalier leal;
mas s'ama monge o clergal,
non es raizo:
per dreg la deuri'hom cremar ab un tezo.
 
III
En Alvergnhe, part Lemozi,
m'en anei totz sols a tapi;
trobei la moller d'en Guari
e d'en Bernart;
saluderon mi simplamentz per san Launart.
 
IV
La una·m diz en son latin:
"O, Dieus vos salv, don pelerin:
mout mi semblatz de belh aizin,
mon escient:
mas trop vezem anar pel mond de folla gent."
 
V
Ar auzires c'ai respondutz:
ans no li diz ni ba ni butz,
ni fer ni fust no ai mentaugutz,
mas sol aitan:
"Babariol, babariol, babarian."
 
VI
So diz n'Agnes a n'Ermessen:
"Trobat avem q'anam queren:
sor, per amor Deu, l'alberguem,
qe ben es mutz,
e ja per lui nostre conselh non er sabutz."
 
VII
La una·m pres sotz son mantel
e mes m'en la cambra el fornel:
sapchatz q'a mi fo bon e bel,
e·l foc fo bos
et eu calfei me volentiers als gros carbos.
 
VIII
A manjar mi deron capos,
e sapchatz agui mais de dos,
e no·i ac cog ni cogastros,
mas sol nos tres;
e·l pans fo blancs e·l vins fo bos e·l pebr'espes.
 
IX
"Sor, si aqest hom es ginhos
ni laicha a parlar per nos,
nos aportem nostre gat ros
de mantement,
qe·l fara parlar az estros, si de re·nz ment."
 
X
N'Agnes anet per l'enoios,
e fo granz et ag loncz guinhos:
e eu, can le vi entre nos,
aig n'espavent,
qe a pauc no perdei l'amor e l'ardiment.
 
XI
Quant aguem begut e manjat,
eu mi despoillei per lor grat:
destras m'Aporteron lo gat
mal e felon:
la una·l tira del costat tro al tallon.
 
XII
Per la coa de mantenen
tira·l gat, et el escoisen:
plajas mi feron mais de cen
aquella vetz,
mas eu no·m mogra ges enquers qi m'ausizetz.
 
XIII
Pos diz n'Agnes a n'Ermessen:
"Mutz es, qe ben es conoissen:
sor, del banh nos apareillem 
e del sojorn."
.xli. jorn estei az aqel torn.
 
XIV
Tant las fotei com auziretz:
cen e qatre vint et ueit vetz,
q'a pauc no·i romped mos corretz
e mos arnes;
e no·us pues dir lo malaveg tan gran m'en pres.
 
XV
Monet, tu m'iras al mati,
mo vers porteras el borsi
dreg a la molher d'en Guari
e d'en Bernat,
e diguas lor que per m'amor aucizo·l cat.