Revisione di Testo critico del Mar, 25/09/2018 - 04:45

Versione stampabilePDF version
Testo critico Testo critico base V V interpre
  I I
Farai un vers pos mi sonelh
en vauc e m'estauc al solelh;
donnas i a de mal conselh
et sai dir cals:
cellas c'amor de cavalier 
tornon a mals.
Farai un vers pos mi sonelh
en vauc e m'estauc al solelh;
donnas i a de mal conselh
et sai [dir] cals:
cellas c'amor de cavalier 
tornon a mals.
[F]arai un vers pos mi sonelh
en vauc et m'estauc al solelh;
donnas i a de mal conselh
et sai cals:
cellas c'amor de cavalier 
tornon a mals.
  II II
Donna no fai pechat mortau
que ama chevaler leau;
mas s’ama monge o clergau
non a raizo:
per dreg la deuria hom cremar
ab un tezo.
D[o]nna fai [grant] pechat mortal
que non ama cavalier leal;
mas si es monges o clersgau
non a raizo;
per dreg la deuria hom cremar 
ab un tezo.
[.]dnna fai pechat mortal
que non ama cavalier leal;
mas si es monges o clersgau
non a raizo;
per dreg la deuria hom cremar 
ab un tezo.
  III III
En Alvernhe, part Lemozi,
m’en aniei totz sols a tapi:
trobei la moiller d’En Guari
e d’En Bernart;
saluderon mi sinplamentz
per saint Launart.
En Alvergnhe, part Lemozi, 
m'en ane[i] un iorn a tapi,
trobei la moiller [d'En] Guari
et d'En Bernard;
saluderon mi sinplamentz
per sant Launart.
En Alvergnhe, part Lemozi, 
m'en ane un iorn a tapi,
et trobei la moiller Guari
et d'En Bernard;
saluderon mi sinplamentz
per sant Launart.
  IV IV
La una·m diz en son lati:
“O, Deus vos salf, don pelerin!
Mout mi senblatz de bel aizi,
mon escient;
mas trop vezem anar pel mon
de folla gent.”
La una·m diz en son latin:
"O, Dieus vos salh, don pelerin.
Mout mi senblatz di belh aizin,
mon escient,
mas trop vezem anar pel mond
di folla gent."
La una·m diz en son latin:
"O, Dieus vos salh, don pelerin.
Mout mi senblatz di belh aizin,
mon escient,
mas trop vezem anar pel mond
di folla gent."
  V V
Ar auziretz qu’ai respondut;
anc no li diz ni bat ni but,
ni fer ni fust no ai mentagut,
mas sol aitan:
“Babariol, babariol,
babarian.”
  [A]r aziret cal respondutz:
anc no li diz ni baf ni buf,
ni fer ni fust no a mentagutz
mas sol aitan:
"Bariol Barial
barian."
  VI VI
“Sor”, diz N’Agnes a N’Ermessen,
“trobat avem que anam queren!”
“Sor, per amor Deu, l’alberguem,
Que ben es mutz,
e ja per lui nostre conselh
non er saubutz”.
  [S]o diz N'Agnes a N'Aimercen:
"Trobat avem qe anam qeren!
Sor, per amor Deu, l'alberguen,
qe ben es mutz,
e ia per lui nostre conseilh
non er sabutz."
  VII VII
La una·m pres sotz son mantel
et mes m’en sa cambra, el fornel:
sapchatz qu’a mi fo bon e bel,
e·l foc fo bos,
et eu calfei me volenter
als gros carbos.
  La una·m pres sotz son mantelh
et mes m'en la cambra el fornel;
sapchatz q'a mi fo ben et bel:
el foc fo bos
et eu calfei me volentiers
als gros carbos.
  VIII VIII
A manjar mi deron capos,
e sapchatz aic i mais de dos;
et no·i ac cog ni cogastros,
mas sol nos tres;
e·l pans fo blancs e·l vins fo bos
e·l pebr’espes.
  [A] maniar mi deron capos
et sapchatz agui mais de dos,
et no i ac cog ni cogastros 
mas sol nos tres,
e·l pans fo blancs e·l vin fo bos
e·l pebr'espes.
  IX IX
“Sor, s’aquest hom es enginhos
e laissa lo parlar per nos,
nos aportem nostre gat ros
de mantement,
qe·l fara parlar az estros,
si de re·nz ment”.
  "Sor, si aqest hom es ginhos
ni laicha a parler per nos;
nos aportem nostr gat ros
de mantenent,
ql fara parlar az estros,
si de re·nz ment."
  X X
N’Agnes anet per l’enoios:
Et fo granz, et ac loncz guinhos:
et eu, can lo vi entre nos,
aig n’espavent,
qu’a pauc no·n perdei la valor
e l’ardiment.
  [N]'Agnes anet per l'enoios
et fo granz et a gloncz guinhos;
et eu, can lo vi entre nos,
aig·n espavent
q'a pauc non perdei l'amor
et l'ardiment.
  XI XI
Quant aguem begut e manjat,
e·m despoillei per lor grat;
detras m’aporteron lo chat
mal e felon:
la una·l tira del costat
tro al talon.
  [Q]ant aguem begut et maniat,
e·m despoillei per lor grat;
detras m'aporteron lo chat
mal et felon;
la una·l tira del costat
tro al tallon.
  XII XII
Per la coa de mantenen
tira·l chat, el escoisen;
plajas mi feron mais de cen
aquella ves
mas eu no·m mogra ges enquers
qi m’aucizes.
  [P]er la coa mantenen
tiro·l quat, el escoisen;
plaias mi feron mais de cen
aqella vetz,
mas eu no m'ongra ges enconvers
qi m'ausizes.
  XIII XIII
“Sor”, diz N’Agnes a N’Ermessen,
“mutz es, que ben es conoissen”.
“Sor, del bainh nos apareillem
e del sojorn”.
Ueit jorn ez ancar mais estei
az aquel torn.
  Pos diz N'Agnes a N'Aimersen:
"Mutz es qe ben es conoissen.
Sor del bainh non apareillem 
e del soiorn."
.xli. iorn estei
az aqel torn.
  XIV XIV
Tant las fotei com auziretz:
cent e quatre-vinz et ueit vetz,
que a pauc no·i rompei mos corretz
e mos arnes;
e no·us puesc dir los malavegz,
tan gran m’en pres.
  [T]ant la fotei com auziretz:
.c. e iiii vinz et viii vetz
q'a pauc no·i romped mos coredenz
et mon arnes;
et no·us pues dir lo malavegz
tan gran m'en pres.
  XV XV
E·us no sai dir los malavegz,
tan gran m’en pres!
  Ges no·us sai dir los malaveigs
tan grans m'en pres.