Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  I
  P Eire rogiers atrassaillir. Mer p(er) uos los ditz
  els couenz. Q(ue)u ai amidonz totz dolenz. De
  chantar q(ue)m cugei soffrir. Epois sai nest
  ami uengutz. Chantarai si nai estar mutz. Q(ue) 
  no(n) uoill romaner confes.
  Peire Rogiers, a trassaillir
  m’er per vos los ditz e·ls covenz
  qu’eu ai a midonz, totz dolenz,
  de chantar que·m cugei soffrir.
  E pois sai n’est a mi vengutz,
  chantarai, si n’ai estar mutz,
  que non voill romaner confes.

 
  II
  out uos dei lauzar egrazir. Car anc uos ue
  nc cors ni talenz. De saber mos captenemenz.
  Euoill q(ue)m sapchatz al ques dir. Eia lauers n(on)
  si escutz. Si en son auols ni recrezutz. Q(ue) pel
  uer no(n) passe ades.
  Mout vos dei lauzar e grazir
  car anc vos venc cors ni talenz
  de saber mos captenemenz,
  e voill que·m sapchatz alques dir;
  e ia l’avers non si’ escutz
  si en son avols ni recrezutz,
  que pel ver non passe ades.

 
  III
  ar qui p(er) auer uol mentir. Aquel lauzars es
  blasmamenz. Etortz emals ensei(n)gnamenz.
  Efai nals autres escarnir. Q(ue)n dig no(n) es bos p(re)z
  saubutz. Mals els fatz esi conogutz. Epels fatz
  ue nol ditz apres.
  Car qui per aver vol mentir,
  aquel lauzars es blasmamenz
  e tortz e mals enseingnamenz,
  e fai·n als autres escarnir;
  qu'en dig non es bos prez saubutz,
  mals els fatz e si conogutz,
  e pels fatz veno·l ditz apres.

 
  IV
  P er me uoletz mon nom auzir. Cal son odru -
  tz e clau las denz. Cades puoia mos pessam(en)z.
  On plus de preon mo conssir. Ben uoill sapch -
  atz que no(n) son drutz. Tot p(er) so que no(n) son uol -
  gutz. Mas ben am sol mi donz mames.

 
  Per me voletz mon nom auzir,
  cal son, o drutz... e clau las denz,
  c’ades puoia mos pessamenz,
  on plus de preon m’o conssir;
  ben voill sapchatz que non son drutz
  tot per so que non son volgutz,
  mas ben am, sol mi donz m’ames.

 
  V
  P eire rogiers con posc sofrir. Quezieu am 
  aissi solamenz. Meraueill me si uiu de uenz.
  Totz es sim fai mi donz morrir. Sieu muor p(er)
  lei farai uertutz. P(er) queu cre si fos p(er)dutz.
  Dreigs fora que pois menoges.

 

  Peire Rogiers, con posc sofrir
  quezi eu am aissi solamenz?
  meraveill me si viv de venz;
  totz es si·m fai mi donz morrir.
  S’ieu muor per lei farai vertutz,
  per qu’eu cre si fos perdutz,
  dreigs fora que pois me noges.

 
  VI
  E ral uen encor que mazir. Mas ia fon quer au -
  tres sos senz. Caitals es sos entendemenz. P(er) q(ue)u
  li dei tot te(m)ps seruir. Pel ben queu nes esca -
  zegutz. Jamais nomen uengues salutz. li dei
  tostemps estar al pes.
  Era·l ven en cor que m’azir,
  mas ia fon qu’er’autres sos senz
  c’aitals, es sos entendemenz,
  per qu’eu li dei tot temps servir,
  pel ben qu’eu n’es escazegutz;
  jamais no m'en vengues salutz,
  li dei tos temps estar al pes.

 
  VII
  S im uolgues sol tan consentir. Q(ue)u fos tos te(m)ps
  sos entendenz. Ab bels ditz nestera iauzenz. Ef -
  eram sos fatz esiauzir. Edegra(m) ben esser creguz.
  Mas del bon respieg do(n) uisques.
  Si·m volgues sol tan consentir
  qu'eu fos tos temps sos entendenz,
  ab bels ditz n'estera iauzenz,
  e fera·m sos fatz esiauzir;
  e degra·m ben esser creguz,
  mas del Bon Respieg don visques.

 
  VIII
  B on respieg daut son bas cazutz. Esinomereb
  sa uertutz. Per conseill li don que(m) p(er)des.

 

  Bon Respieg, d'aut son bas cazutz,
  e si no·m ereb sa vertutz,
  per conseill li don que·m perdes.