

Rambaut daure(n)ga Apres mon uors uoill sempror dre. Una chançon leu p(er) bordre. En aital rima sotil. Mas ges n(n) aus descorder. Si pert ma pal ni(m) ten uil queu uas mo miels noma pil. |
|
Sil que ma uout trist alegre. Sab mais q(ue) uol sos ditz segre. Que sa lamons ni marcolf defaig ric ab dic entendre. Et an leu dit en la pols. Qis pliuen aital bertolz. |
|
Car no(n) sai cant mai auiure p(er) qu emo(n) cors al cor liure. Esap cham guidar dreig fil. Mos uolers eno(n) sature. Mas en ualen seignor ui co(n) nos iau deso(n) cortil. |
|
Souen pens caillors miderga. Epuo is amors re sa uerga. Qem ma fe rit de greu pols. Can dinz que mals non a egua. Queu no(n) sui escartuz sols. Que scarnitz fo ia uailors. |
|
Que ual caillors no(n) puesc creire. Ca(n)c no(n) frais copa de ueire. Plus tost camors frai(n)g eromp. Mas sil plaz q(ue)l mal cor meire. el sap leu soldar ses plom. Mas ami seu daz trop som |
|
Uiaz me sagera uolgues soluer. ous pres en luec de colom. Mifai deco lom. Mifai desi cazen uoluer. Que nom gic penre. i. sol toin. Ema pela p(er) mon nom. |
|
Mal dic taing q(ue) mon penegla. No(n) p(er) q(ue) mos cors mo ueda. Amors me tol quem ten trist. Quit tol not cug qu emo renda. Som tol qui plus laurai quist. Not toil ço canc non aguist. |
|
Si aic gaug qem tol em mermi. Car mos talans non i aserma. Ben ai fol talan p(er) crist. Car mos cors mels nosa serma. En lai on faz gen co(n)q(ue)st. Qui fai on e ai mon dan quist. |
|
Adieu quier que mos precs ama. quil uoillen don queu men gauia. lai on son uolgur amics. Car gal si eu fis cors ses flama. Totz autres trob. no(n) plus rics. Eno(n) odic gens enics. |
|
Cel dieu que fes fre aiga. Caug fre ig afol cels q(ue) desabrics. Cab mala voluntat ueraigua. Et ab cuberz fals p(re)sics. fan don als drucz en foz destrics. |
|
Donna franca res ueraia. Eu que sui uerais amics. Auos mi ren toz antics. |