Chiarini

Versione stampabilePDF version

I.
Pro ai del chan essenhadors
entorn mi et ensenhairitz:
pratz e vergiers, albres e flors,
voutas d’auzelhs e lays e critz
per lo dous termini suau;
qu’en un petit de joy m’estau,
don nulhs deportz no·m pot jauzir
tan cum solatz d’amor valen.

II.
Las pimpas sian als pastors
et als enfans burdens petitz,
e mias sion tals amors
don ieu sia jauzens jauzitz.
Qu’ieu la sai bona tot’aitau
ves son amic en greu logau:
per so·m sen trop soen marrir
quar no n’ai so qu’al cor n’aten.

III.
Luenh es lo castelhs e la tors
on elha jai e sos maritz,
et si per bos cosselladors
cosselhan non sui enantitz
— q’autre cosselhs petit m’en vau,
aitant n’ai fin talan corau —
alres no·i a mais del murir,
s’alqun joi non ai en breumen.

IV.
Totz los vezis apel senhors
del renh on sos jois fo noiritz,
e crei que·m sia grans honors
quar ieu dels plus envilanitz
cug que sion cortes lejau.
Ves l’amor qu’ins el cor m’enclau
ai bon talan e bon albir,
e say qu’ilh n’a bon escien.

V.
Lai es mos cors si totz c’alhors
non a ni sima ni raitz,
et en dormen sotz cobertors
es lai ab lieis mos esperitz;
e s’amors mi revert a mau
car ieu l’am tant e liei non cau.
Tost veirai ieu si per sufrir
n’atendrai mon bon jauzimen.

VI.
Ma voluntatz s’en vai lo cors,
la nueit e·l dia esclarzitz,
laintz per talan de socors;
mas tart mi ve e tart mi ditz:
«Amicx», fa selha, «gilos brau
an comensat tal batestau
que sera greus a departir,
tro qu’abdui en siam jauzen».

VII.
Per so m’en creis plus ma dolors
car non ai lieis en luecs aizitz:
que tan no fau sospirs e plors
qu’us sols baizars per escaritz
lo cor no·m tengues san e sau.
Bon’ es l’amors e molt per vau,
e d’aquest mal mi pot guerir
ses gart de metge sapien.