[c.149r]
 |
| Peire daluern B elmes qia son bon sen. ebona cort lapresen. cun bens ab autre senansa. (et) rics mestiers conoguz. lai onplus es mantegutç ual mais cala comensansa. D oncs aisi dei far paruent en que uenc nouelamen (et) mostrar endreit[1] lo saber cemes creguz car qui nes dos locs lesdutç. leu len sors gran allegransa. P(er) tal daiqest com taten. debar gelon un don gien que prom fasa (et) lui soffransa (et) crei si ces dar nodutç quesa cort onson uengutç. efam euera mermansa. D ebaros mesauinen. cui uer gognos pensamen. tal o conois cesenansa. antç cesen leu magier brutç. caital afar trop sabutç. nones gran mas p(er) semblansa. A raus es obs enon len esforsar contra sun uent [1] Dopo endreit il copista lascia uno spazio bianco della lunghezza di circa quattro lettere.
|
[c.149v]
 |
| cus engonbriers uos sobransa. desai onlosol egll lutç e que saretç decebutç. sacors noi uen deues fransa C ab un giouencel ualen. auetç ablui gerra (et) conten tal qefer si desalansa qe daicel engles coutç. nid eluostre estormentç nona paur nidoptansa. L ai es louers romansutç. ons patç asobre scutç. penra delforfait ueniansa. |