![Versione stampabile Versione stampabile](https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/sites/all/modules/print/icons/print_icon.gif)
![PDF version PDF version](https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/sites/all/modules/print/icons/pdf_icon.gif)
I | |
GEs nomi desconort. seu .ai p(er)dut. mon chan emo(n) d(e)port. co(m) cobres auta fort. qeu ai ren dut. al segnor d(e)gisot. car la uol gut.epois enm(er)ceian.lin sui uen- guz d(e)nan.marete(n)gut baisan. noi dei mais au(er)dan qeq(e) niam tan. nilause(n)ger noi blan. |
Ges no mi desconort, seu ai perdut, mon chan e mon deport com cobres Autafort q’eu ai rendut al segnor de Gisot, car la volgut. E pois en merceian lin sui venguz denan ma retengut baisan; no de mais auer dans, que que ni amtan, ni lausenger noi blan. |