| Reis.Guiraut d bornelh. glorios uerays lums e clardatz. dieus pode ros senher; si a uos plaz. al mieu companh siatz fizels a uida. quieu non lo ui pos la nu ech fon uenguda. (et) ades sera lal |
I. Reis glorios, verays lums e clardatz, Dieus poderos, senher, si a vos plaz, al mieu companh siatz fizels aiuda, qu’ieu non lo vi, pos la nuechs fon venguda, et ades sera l’alba!
|
| Bel companho si dormetz ba. o uelhatz. non dormiatz si au uos uissidatz. quen orient uey lestela creguta. qua menal iorn q(ui) eu lai ben conoguda. (et) ades sera |
II. Bel companho, si dormetz o velhatz non dormatz plus si a vos platz, qu’en orient vey l’estela creguda qu’amenal jorn, qu’ieu l’ai ben conoguda, et ades sera l’alba! |
| Bel companho enchata lalba. uos apel. non dormatz pl(u)s quieu aug chantar lauzel. que uai q(ue) ren lo iorn per lo boscatge. (et) ai pa or quel gilos uos assatge. (et) ades sera lalba. |
III.
Bel companho, enchantan vos apel: |
| Bel companho yssetz al fenestrel. e regardatz las estelas del cel. co noisseretz sieus sui fizels messat ge. se nono faitz uostres ner lo dampnatge. (et) ades sera lalba. |
IV. Bel companho, yssetz al fenestrel e regardatz las estellas del cel: conoisseretz s’ieus sui fizels messatge; se non o faitz, vostres n’er lo dampnatge, et ades sera l’alba! |
| Bel companho pos mi parti de uos. hieu non dormi nim moc de ginolhos. ans preguiei dieus lo filh sancta maria. ques mi rendos per leyal companhia. Et ades sera lalba. |
V.
Bel companho, pos mi parti de vos, |
| Bel companho quar es trop en ueyos. que quant uiatin pel por tal ambedos. esgardetz sus uis la genser que sia. de mius partitz lai tenguetz uostra uia. (et) ades sera |
VI. Bel companho, quar es trop enueyos que quant viatim pel portal ambedos esgardetz sus, vis la genser que sia, de mius partitz, lai tenguetz vostra via, e ades sera l’alba! |
| Bel companho la foras als lalba peiros mi preyauatz q(ui)eu no fos dormilhos. enans uelhes tota nu ech tro al dia. ara nous platz mos chant ni ma paria. (et) ades sera lalba. |
VII Bel companho, la foras als peiros mi preyavatz qu’ieu no fos dormilhos, enans velhes tota nuech tro al dia; ara nous platz mos chant ni ma paria, et ades sera l’alba!
|