Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
 Bernard  Bernard
  I   I
  
 COnort era sai eu be.
 Qe ges de mi no pensaz.
 Puos saluz ni amistaz.
 Ni messages nomen ue.
 Trop cuit qeu faz longaten.
 Et er ben senblant oimai.
 Qeu chace cho qaltrui pren.
 Pois nomen uen auentura.
 
 
 Conort, era sai eu be
 qe ges de mi no pensaz,
 puos saluz ni amistaz
 ni messages no m’en ve.
 Trop cuit q’eu faz long aten,
 et er ben senblant oimai
 q’eu chace cho q’altrui pren,
 pois no m’en ven aventura.
 
  II   II
 
 B
el conort qant mi soue.
 Com gen fui per uos honraz.
 Et qan eram oblidaz.
 Per un paoc no muor de se.
 Qeu eisme uau enqiren.
 Qim met de foldat en plai.
 Qant eu midon sobre pren.
 De la mia forfaitura.
 
 
 Bel Conort, qant mi sove
 com gen fui per vos honraz
 et qan era m’oblidaz,
 per un paoc no muor dese!
 Q’eu eis me vau enqiren,
 qi·m met de foldat en plai,
 qant eu midon sobrepren
 de la mia forfaitura.
 
  III   III
 
 P
er ma colpa mesdeve.
 Et ia no sia celaz.
 Qar ues lei no soi tornaz.
 Per foldat qe men rete.
 Tant nai estat longamen.
 Qe de uergoigna qeu nai.
 Non aus auer lardimen.
 Qei an anz no ma segura.
 
 
 Per ma colpa m’esdeve
 et ia no sia celaz,
 qar ves lei no soi tornaz
 per foldat qe m’en rete.
 Tant n’ai estat longamen
 qe de vergoigna q’eu n’ai,
 non aus aver l’ardimen
 qe i an, anz no m’asegura.
 
  IV   IV
 
 I
l mencolpet de tal re.
 Don li degra uenir graz.
 Fe qeu dei al aluergnaz.
 Tot ofi per bona fe.
 Et seu en amar mespren.
 Tort a qi colpa men fai.
 Qe qi en amor qer sen.
 Cel non a sen ni mesura.
 
 
 Il m’encolpet de tal re
 don li degra venir graz.
 Fe qeu dei a l’Alvergnaz,
 tot o fi per bona fe.
 Et s’eu en amar mespren,
 tort a qi colpa m’en fai,
 qe, qi en amor qer sen,
 cel non a sen ni mesura.
 
  V   V
 
 T
ant er gen seruiz per me.
 Sos fels cors durs (et) iraz.
 Tro del tot ser adolzaz.
 Ab bels diz (et) ab merce.
 Qeu ai ben trobat legen.
 Qi gota daiga qan chai.
 Fer en un luoc tan souen.
 Tro caua la peira dura.
 
 
 Tant er gen serviz per me
 sos fels cors durs et iraz,
 tro del tot ser’adolzaz
 ab bels diz et ab merce;
 q’eu ai ben trobat legen
 qi gota d’aiga, qan chai,
 fer en un luoc tan soven,
 tro cava la peira dura.
 
  VI   VI
 
 Q
i ben remira ni ue.
 Oilzz (et) gole front (et) faz.
 Aissi son finas beltaz.
 Qe mais ni meinz noi coue.
 Cors loncs dreich (et) couenen.
 Gent aflibar coint (et ) gai.
 Hom nol pot lauzar tan gen.
 Com la saop formar natura.
 
 
 Qi ben remira ni ve
 oilzz et gol’e front et faz,
 aissi son finas beltaz
 qe mais ni meinz no i cove:
 cors loncs, dreich et covenen,
 gent aflibar, coint’et  gai.
 Hom no·l pot lauzar tan gen
 com la saop formar Natura.
 
  VII   VII
 
 C
hanzoneta or ten uai.
 Ues mon fraces lauinen.
 Cui prez enanz (et) meillora.
 
 
 Chanzoneta, or t’en vai
 ves Mon Fraces, l’avinen,
 cui prez enanz’et meillora.
 
  VIII   VIII
 
 E
t digaz li qe ben uai.
 Qe de mon conort aten.
 Enqera bonauentura.
 
 
 Et digaz li qe ben vai
 qe de Mon Conort aten
 enqera bon’aventura.