[f. 231ra]
Coms de peytius
COmpanho faray un uers couinen. (et) aurai mais de foudatz noy a de sen. (et) er totz mesclatz damor \e/ de ioy e de iouen. E tenguatz lo per uilan qui nol
enten. o dins son cor uoluntiers non la pren. greu partir si fai da- mor. qui la troba son talen. Dos caualhs ai a ma sselha ben e
gen. bons son (et) adreg per armas e ualen. e nols puesc amdos tener. que lus lautre non cossen. Sils pogues adomesjar a mon
talen. ia no uolgra alhors mudar mon guarnimen. que miels fo- ren caualguatz. dome uiuen. La un fon dels montaniers lo-
plus corren. mas tan fera estra |
[f.231rb]
nheza longuamen. et es ta(n) fers esaluatges. que del ballar si defe(n). Lautre fon noyritz saius part cofolen. (et) anc non uis bellazor mon escien. a quest non er ia ca(n) jatz. ni per aur ni per argen. Quieu doney a son senhor polin payssen. pero sim retinc ieu tan de couenen. que silh lo tenia un an quiel tengues cen. Caualliers datz mi cosselh dun pessamen. anc mays no fuy issar- ratz de cauzimen. res non sai ab qual mi tengua. de nagnes o den arsen. |