I | I |
Mout jauzions mi prenc amar un joy don plus mi vuelh aizir; e pus en joy vuelh revertir, ben dey, si puesc, al mielhs anar, qu'ar miellor n'am, estier cujar, qu'om puesca vezer ni auzir. |
Molto gioioso comincio ad amare |
II | II |
Ieu, so sabetz, no·m dey gabar ni de grans laus no·m say formir; mas, si anc nulhs joys poc florir, aquest deu sobre totz granar e part los autres esmerar, si cum sol bruns iorns esclarzir. |
Sapete, io non mi devo vantare, |
III | III |
Anc mais no poc hom faissonar cors, en voler ni en dezir ni en pensar ni en cossir, aitals joys no pot par trobar: e qui be·l volria lauzar d'un an no·y poiri'avenir. |
Nessuno poté mai raffigurare |
IV | IV |
Totz joys li deu humeliar e tota ricors obezir midons, per son belh aculhir e per son belh plazent esguar, e deu hom mais cent ans durar qui·l joy de s'amor pot sazir. |
Ogni gioia le si deve umiliare, |
V | V |
Per son joy pot malautz sanar, e per sa ira sas morir, e savis hom enfolezir, e belhs hom sa beutat mudar, e·l plus cortes vilanejar, e·l totz vilas encortezir. |
Gioia d’amor fa il malato sanare |
VI | VI |
Pus hom gensor no·n pot trobar, ni huelhs vezer, ni boca dir, a mos ops la vuelh retenir, per lo cor dedins refrescar, e per la carn renovellar, que no puesca envellezir. |
Più gentile di lei nessun può trovare, |
VII | VII |
Si·m vol midons s'amor donar, pres suy del penr'e del grazir e del celar e del blandir, e de sos plazers dir e far, e de son pretz tenir en car, e de son laus enavantir. |
Se madonna mi vuole il suo amore donare |
VIII | VIII |
Ren per autruy non l'aus mandar, tal paor ay qu'ades s'azir; ni ieu mezeys tan tem falhir no l'aus m'amor fort assemblar. Mas elha·m deu mo mielhs triar, pus sap qu'ab lieys ai a guerir. |
Niente da altri le oso inviare |