Marcenaro

Versione stampabilePDF version

Fernan Diaz, este que and' aqui,
foi ũa vez daqui a Ultramar,
e quanto bon maestre pod' achar
de castoar pedras, per quant' oí,
todolos foi provar o pecador;                                    5
e pero nunca achou castoador
que lh´o olho soubess' encastoar.
 
E pero mui boo maestr' achou i,
qual no mund' outro non pod én saber
de castoar pedras e de fazer                                    10
mui bon lavor de caston outrossi,
pero lh´o olho amesurou enton,
tan estreito lhi fez end' o caston,
que lhi non pod' i o olho caber.
 
c´a Don Fernando conteceu lh' assi                         15
dun maestre que con el baratou:
cambou lh´o olho que daqui levou
e disselhi que era de çafi,
destes maos contrafeytos del Poi,
e meteulh' ũu grand' olho de boi,                              20
aquel maior que el no mund' achou.
 
Olho de cabra lhi quis i meter
e non lhi pode no caston fazer,
e con seu olho de boi xi ficou.