| Lan quan uei Arnaut daniel. fueille flor parer. dels albres eill ra mel. (et) aug lo chan que faun el brueill. las ranas elriu el bosc lauzel. adonx mi fueilla em floris. em fruchamors elcor ta(n) gen. que la nueit me retsida. quanc au tra gen. dorm epauze soiorna. |
Arnaut daniel Lanquan vei fueill’e flor parer dels albres e.ill ramel e aug lo chan que faun e.l brueill las ranas el riu, el bosc l’auzel, adonx mi fueilla e.m floris e.m fruch’Amors el cor tan gen que la nueit me retsida, quan c’autra gen dorm e pauz’e soiorna. |
| Ar sai ieu camors ma condug. esiu pl(us) segur. castel don non dei renda ni trahug. ans men ha fait don ecapdes. enonai po der ni cor quem uir aillors. quensenha mens efizeutatz pleuida.lai per estar car bon faitz si adorna. |
Ar sai ieu c’Amors m’a condug e’siu plus segur castel don non dei renda ni trahug, ans m’en ha fait don e capdes; e non ai poder ni cor que.m vir aillors, qu’ensenhamens e fizeutatz plevida lai per estar, car bon faitz si adorna. |
| Amors deuos ai fag estug. loniamen uerai efizel. canc no fis guanda ni estug. damar ans mera bon ebel. euos faitz me dels grans afans socors. merces daitan quel mieils aia delida. donpar soleils duc scal iorn quesaiorna. |
Amors, de vos ai fag estug loniamen verai e fizel, c’anc no fis guanda ni esdug d’amar, ans m’era bon e bel: e vos faitz me dels grans afans socors, Merces, d’aitan que.l mieils aia delida don par soleils ducsc’al iorn que s’aiorna. |
| Denguan mi tueill edenueg fug. per lamor abque matropel. don ai un tal uer dig adug. re non sai que mentir sespel. huei mais pretz ieu ben pauc lauzeniadirs. per so quieu uueill emuol sill cai cobida. (et) ieu soi cel quels sieus digz non trastorna. |
D’enguan mi tueill e d’enueg fug per l’amor ab que m’atropel, don ai un tal ver dig adug re non sai que mentirs espel: hueimais pretz ieu ben pauc lauzeniadirs, per so qu’ieu vueill e.m vol sill c’ai cobida e ieu soi cel que.ls sieus digz non trastorna. |
| Si lauzes dir ben saubron tug. que iois mi montal cor el cel . quar deport mi creis edesdug . labela que damor apel. mon bon esper mi dotbla sa ualors. q(ua)r qui mais ual mais dopta far faillida. (et) ill non es de re trista ni morna. |
Si l’auzes dir, ben saubron tug que iois mi monta.l cor el cel, quar deport mi creis e desdug la bela que d’amor apel: mon bon esper mi dotbla sa valors quar qui mais val, mais dopta far faillida; e ill non es de re trista ni morna. |
| Daquestamor son lunh forsdug. dompne* dor fenhen fradel . pero sis nan maint pre* destrug. tal ques fan cucinte (et) isnel.(et) ie* que soi dels leials amadors. estau iauzens camors eiois me guida . lo cor enioi que aillors non trastorna. |
Da quest’amor son lunh forsdug dompne-[a]-dor fenhen fradel; pero si.s n’an maint pre-[tz]- destrug tal que.s fan cucinte e isnel; e ie-[u]- que soi dels leials amadors estau iauzens, c’Amors e Iois me guida lo cor en ioi, que aillors non trastorna. |
| Vai ten chansos alabela decors.ediguas l* carnautz met enoblida. totautramor per lieis uas cui sadorna .Arnaut daniel. | Vai t’en, chansos, a la bela de cors e diguas l-[i]- c’Arnautz met en oblida tot’autr’amor per lieis vas cui s’adorna. |