

I |
aras ca(n)t uei uar deiar. pratz euergiers eboscages. uueilh un descort come(n)sar damo rs p(er) quieu uauc arages. cuna donam sol amar. mais camiat les sos corages. p(er) quieu fauc desacordar. los mots els sons els lengages |
Aras cant vei vardeiar pratz e vergiers e boscages, vueilh un descort comensar d’amors, per qu’ieu vauc arages; c’una dona·m sol amar, mais camiat l’es sos corages, per qu’ieu fauc desacordar los mots e·ls sons e·ls lengages. |
II |
io so quelo q(ue) ben no(n) ayo. ni encora no(n) lauero. p(er) aprilo ni p(er) mayo. si p(er) mia do(n)na non lo. entemho son lengaio. sa gran beutat dire no(n) so. plus fresques que flor de glaio. eia no(n) men partiro. |
Io so quelo que ben non ayo ni encora non l’averò, per aprilo ni per mayo, si per mia donna non l’ò; entemho son lengaio sa gran beutat dire non sò, plus fresques que flor de glaio, e ia non m’en partirò. |
III |
belle douse dame chiere. auos mi don emautroi. mais no(n) aurai ioientiere. si ne uos ai et uos moi. mot estes mala guerrieere. si ge muer p(er) bone foy. eia por nulle maniere. nom partrai de uostre loi |
Belle douse dame chiere, a vos mi don e m’autroi; mais non avrai ioi’ entiere si ne vos ai et vos moi. Mot estes mala guerrieere si ge muer per bone foy; e ia por nulle maniere no·m partrai de vostre loi. |
IV |
Dauna io mi re(n)t abos. car eras mes bonebera. anc se es guailharde pros. ab q(ue) no(n) fossetz tan feira. motz abetz beras faissos. ab color fresque noera. bos mabetz esibs agos nom sofraissera hiera. |
Dauna, io mi rent a bos, car eras men bon’ e bera anc se es guaihard’ e pros, ab que non fossetz tan feira. Motz abetz beras faissos ab color fresque noera. Bos m’abetz e si·bs agos no·m sofraissera hiera. |
V |
mais ta(n)t temo uostre pleto. don soi escaramentado. p(er) uosai pene mal treito. emie cor po lazerado. la neit ca(n)t soi enmie leito. soi mochas ues resperado. pro uos era no(n) pro feito failhit soi en mo(n) cuidado. mes q(ue) failhit non cudeio. |
Mais tant temo vostre pleto, do·n soi escaramentado. Per vos ai pen’e mal treito e mie corpo lazerado: la neit, cant soi en mie leito, soi mochas ves resperado; pro vos era non profeito failhit soi en mon cuidado mes que failhit non cudeio. |
VI |
bels caualiers ta(n)t es gra(n)s le uostromrat semhorage. q(ue) niento non mesglayo. hoi me lasso q(ue) faro. si sele q(ue) iai plus chiere mi tue ne sai por quoi. dauna e que deig abos. ni peu cap santa quitera. mon corasso maues traito. emo(n) ient faulan fortado. |
Bels Cavaliers, tant es grans le vostr’ omrat semhorage que niento non m’esglayo. Hoi me lasso que farò si sele que i’ai plus chiere mi tue, ne sai por quoi? Dauna, e que deig a bos ni peu cap santa Quitera, mon corasso m’aves traito e mon ient favlan fortado. |