| I | I |
|
|
Deus, que mi og'aguisou de vos veer e que é da mia coita sabedor, el sab’oge que con muy gran pavor vos digu eu est’, e ia é de dizer: " oyr’eu e moyro por alguen! E nunca vus máys direy én”. |
| II | II |
|
mentreu ui que podia uiuer . na mui gran coitan que uiuo damor non u(us) dizer ren tiue por mellor . mais diguesto pois me ueio morrer . m oireu emoiro por alguen |
mentr’eu vi que podia viver* na mui gran coita’n que vivo d’amor, non vus dizer ren tive por mellor; mais, digu’esto, pois me veio morrer: “Moir’eu e moiro por alguen! ................................................ |
| III | III |
| m no a no mundo filla de rey aque datanto deuesa pesar . nen estraydade dom a fillar . por quantyst e que u(us) ora direy . oireu e moiro por alguen .
|
m no á no mundo filla de rey a que d’atanto deves’a pesar, nen estraydade d’om’ a fillar por quant’yst’ é que vus ora direy: “ oir’eu e moiro por alguen! ............................................... |