Revisione di Edizione diplomatico-interpretativa del Ven, 13/10/2017 - 13:00

Versione stampabilePDF version
I I

 
  D 
eus que miog aguisou
  de uos ueer . e que e da mia coita
  sabedor . el sab oge quecon muy
  gran pauor . uos digueu est e ia e
  de dizer .               oyreu e moyro por
  alguen . e nunca uus mays .
  direy en .

 
 
  Deus que mi og'aguisou de vos veer 
  e que é da mia coita sabedor,
  el sab’oge que con muy gran pavor
  vos digu’eu est’, e ia e de dizer:
  "    oyr’eu, e moyro por alguen!
  E nunca vus mays direy én”
 
II II
​               mentreu ui que podia uiuer .
  na mui gran coitan que uiuo damor
  non u(us) dizer ren tiue por mellor .
  mais diguesto pois me ueio morrer .
  moireu emoiro por alguen
  
           mentr’eu vi que podia viver
  na mui gran coita’n que vivo d’amor,
  non vus dizer ren tive por mellor;
  mais digu’esto, pois me veio morrer:
  “Moir’eu, e moiro por alguen!
  ................................................
 
III III
   
       no a no mundo filla de rey
  aque datanto deuesa pesar .
  nen estraydade dom a fillar .
  por quantyst e que u(us) ora direy .
      oireu e moiro por alguen .
 
 

            

        no á no mundo filla de rey 
  a que d’atanto deves’a pesar
  nen estraydade d’om’ a fillar,
  por quant’yst’ é que vus ora direy:
  “    oir’eu, e moiro por alguen!
  ...............................................