

B(er) nat de ue(n)tedorn. |
Bernat de Ventedorn |
I | |
L O temps uai e uen e uire. p(er) iorns per mes e per ans. (et) ieu las no sai que dire. q(ua) des es uers mos talans. a des es uers e nos muda. qunan uuelh e nai uolguda. don anc non aic iauzimen. |
Lo temps vai e ven e vire per jorns, per mes e per ans, et ieu, las! no sai que dire, qu’ades es vers mos talans. ades es vers e no.s muda, q’una.n vuelh e.n ai volguda, don anc non aic jauzimen. |
II | |
Pus elha non pert lo rire. amj ‖ en ue dols e dans. quaital ioc ma fait assire dont ai lo peior dos tans. quaitals amors es per- duda ques duna part mante(n)- guda. tro que fai acordamen. |
Pus elha no.n pert lo rire, a mi en ve dols e dans, qu’aital joc m’a fait assire dont ai lo peior dos tans (qu’aitals amors es perduda qu’es d’una part mantenguda), tro que fai acordamen |
III | |
B en deuriesser blasmaire. de mi meteis a razo. quanc no nas- quet sel de maire. que tan seruis en perdo. e selha no men chastia. a des doblaral folia. que fols no tem tro que pren. |
Ben deuri’ esser blasmaire de mi meteis a razo, qu’anc no nasquet sel de maire que tan servis en perdo; e s’elha no m’en chastia, ades doblara.l folia, que: “fols no tem, tro que pren”. |
IV | |
I amais no serai chantaire. ni de lescola neblo. que mos chan- tars no ual guaire. ni mas uol- tas ni mei so. ni res que fassa ni dia. no conosc que pros me sia. ni no uei melhuiramen. |
Iamais no serai chantaire ni de l’escola n’Eblo, que mos chantars no val guaire ni mas voltas ni mei so; ni res que fassa ni dia, no conosc que pros me sia, ni no vei melhuiramen. |
V | |
S i tot fas de ioi paruensa. molt ai din lo cor irat. qui ui anc mais penedensa. faire denant lo pechat. on plus la prec pl(us) mes dura. mas sim breu non si melhura. uengut er al partimen. |
Si tot fas de joi parvensa, molt ai dins lo cor irat. Qui vi anc mais penedensa faire denant lo pechat? on plus la prec, plus m’es dura; mas si’m breu non si melhura, vengut er al partimen. |
VI | |
P ero ben es quelam uensa. a tota sa uoluntat. que se la tort abistensa. a des naura pietat. q(ue) so mostra lescriptura. ad ops de bona uentura. ual un sols iorns mais que cent. |
Pero ben es qu’ela.m vensa a tota sa voluntat, que, s’el’ a tort a bistensa, ades n’aura pietat; que so mostra l’escriptura: ad ops de bon’aventura val un sols jorns mais que cent. |
VII | |
I a non partrai ama uida. tant cum sia sals ni sas. que pus les pigues issida. balaja lonc te(m)ps lo gras. e si tot no ses coitada. ia per me non er blasmada. sol mi do adenant semen. |
Ja no.n partrai a ma vida, tant cum sia sals ni sas, que pus lespigues issida, balaja lonc temps lo gras; e si tot no s’es coitada, ja per me no.n er blasmada, sol mi do adenant s’emen. |
VIII | |
A i bona mors en cobida. cors ben fait delgat e plas. a frecha carn colorida. cui dieu formet ab sas mas. tostemps uos ai de- zirada. quen res altra nom agra- ‖ da. daltra mor no uuelh nien. |
Ai, bon’amors encobida, cors ben fait, delgat e plas, a frecha carn colorida, cui Dieu formet ab sas mas! tos temps vos ai dezirada, qu’en res altra no m’agrada. d’altr’amor no vuelh nien! |
IX | |
D olsa res ben ensenhada. selh quius a tan gen formada. men do sel ioy q(ui)eu naten. |
Dolsa res ben ensenhada, selh qui.us a tan gen formada, m’en do sel joi qu’ieu n’aten! |