Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  B(er)nat de ue(n)tedorn.   Bernat de Ventedorn.
  I   I
  
  LO temps
  uai e uen e uire. p(er) iorn(s)
  per mes e per ans. (et) ieu
  las no sai que dire. q(ua)
  des es uers mos talans. ades es
  uers e nos muda. qunan uuelh
  enai uolguda. don anc non aic
  iauzimen.
  
  
  Lo temps  vai e ven e vire. 
  per iorns, per mes e per ans, 
  et ieu, las, no sai que dire, 
  qu’ades es vers mos talans. 
  Ades es vers e no·s muda, 
  q’una·n vuelh e n’ai volguda, 
  don anc non aic iauzimen.
  
  II   II
  
  Pus elha non pert lo rire. a mi
  en ue dols e dans. quaital ioc
  ma fait assire dont ai lo peior
  dos tans. quaitals amors es per- 
  duda ques duna part mante(n)- 
  guda. tro que fai acordamen.
  
  
  Pus elha no·n pert lo rire, 
  a mi en ve dols e dans, 
  qu’aital ioc m’a fait assire 
  dont ai lo peior dos tans,
  qu’aitals amors es perduda 
  qu’es d’una part mantenguda, 
  tro que fai acordamen.
  
  III   III
  
  Ben deuriesser blasmaire. de 
  mi meteis a razo. quanc no na(s)- 
  quet sel de maire. que tan serui(s)
  en perdo. e selha no men chastia.
  a des doblaral folia. que fols no
  tem tro que pren.
  
  
  Ben deuri’esser blasmaire
  de mi meteis a razo, 
  qu’anc no nasquet sel de maire 
  que tan servis en perdo; 
  e s’elha no m’en chastia, 
  ades doblara·l folia,
  que fols no tem tro que pren.
  
  IV   IV
  
  Iamais no serai chantaire. ni 
  de lescola neblo. que mos chan-
  tars no ual guaire. ni mas uol- 
  ras ni mei so. ni res que fassa 
  ni dia. no conosc que pros me
  sia. ni no uei melhuramen.
  
  
  Ia mais no serai chantaire 
  ni de l’escola n’Eblo,
  que mos chantars no val guaire 
  ni mas volras ni mei so; 
  ni res que fassa ni dia, 
  no conosc que pros me sia, 
  ni no vei melhuramen.
  
  V   V
  
  Si tot fas de ioi paruensa. molt
  ai din lo cor irat. qui ui anc mai(s)
  penedensa. faire denant lo pechat.
  on plus la prec pl(us) mes dura. 
  mas sim breu nin si melhura.
  uengut er al partimen.
  
  
  Si tot fas de ioi parvensa, 
  molt ai din lo cor irat. 
  Qui vi anc mais penedensa 
  faire denant lo pechat?
  On plus la prec, plus m’es dura; 
  mas si·m breu ni·n si melhura,
  vengut er al partimen.
  
  VI   VI
  
  Pero ben es quelam uensa. a
  tota sa uoluntat. que se la tort
  abistensa. ades naura pietat. q(ue)
  so mostra lescriptura. ad ops de 
  bona uentura. ual un sols iorn(s)
  mais que cent.
  
  
  Pero ben es qu’ela·m vensa 
  a tota sa voluntat, 
  que, s’el’a tort a bistensa,
  ades n’aura pietat; 
  que so mostra l’Escriptura: 
  ad ops de bon’aventura 
  val un sols iorns mais que cent.
  
  VII   VII
  
  I
a non partrai ama uida. tant
  cum sia sals ni sas. que pus les-
  pigues issida. balaia lonc te(m)ps
  lo gras. e si tot no ses coitada. 
  ia per me non er blasmada. sol 
  mi do adenant semen.
  
  
  Ia non partrai a ma vida,   
  tant cum sia sals ni sas,
  que pus l’espigu’es issida, 
  balaia lonc temps lo gras; 
  e sitot no s’es coitada, 
  ia per me no·n er blasmada,
  sol mi do adenant s’emen.
  
  VIII   VIII
  
  Ai bona mors en cobida. cors
  ben fait delgat e plas. a frecha
  carn colorida. cui dieu formet
  ab sas mas. tostemps uos ai de- 
  zirada. quen res altra nom agra-
  da. daltramor no uuelh nien.
  
  
  Ai! Bon’amors encobida, 
  cors ben fait, delgat e plas, 
  a frecha carn colorida, 
  cui Dieu formet ab sas mas! 
  Tostemps vos ai dezirada,
  qu’en res altra no·m agrada.
  D’altr’amor no vuelh nien!
  
  IX   IX
  
  Dolsa res ben ensenhada. selh
  quius a tan gen formada. men
  do sel ioy q(ui)eu naten.
   
  
  Dolsa res ben ensenhada, 
  selh qui·us a tan gen formada,
  m’en do sel ioy qu’ieu n’aten.