I.
Tals vai mon chan enqueren,
per so qu’en s’emble plus guays,
que d’autra part s’en irays
quan au mos digz e·ls enten;
tals n’i a per gelozia,
e drut que no segon via
que a bon’amor s’atanh,
conosc que meinhs son estranh.
II.
Eu no chan per autre sen
mas per so qu’amors no bays,
e que domnas valhan mais
per lo mieu essenhamen;
ieu non dic que domn’ estia
que non am quoras que sia,
mas genser l’es s’ilh sofranh
que si·n fai malvays guazanh.
III.
Que ja per chastiamen
neguna son miels non lays;
pus conoys quals es savays
o quals es pros issamen,
quals es fis ni quals gualia,
e s’adoncs so miels non tria,
Dieus li do so don se planh
dona, pus sa valor franh.
IV.
Pus ma dona m’a coven
qu’autr’amic non am ni bays,
ja Dieus no·m sia verays
si ja per nulh’autra·lh men;
qu’ab lieys ai tot quan volia
d’amor e de drudairia,
ni menor joy ni plus manh
no vuelh, s’ab lieys mi remanh.
V.
Greu pot aver jauzimen
adrech d’amor drutz biays
qui er se det et huey s’estrays;
mas qui ben sier et aten,
e sap celar sa folhia,
e jau los bes e·ls embria,
ab que·ls tortz sidons aplanh,
joy pot aver si quo·s tanh.
VI.
Qui vol solatz avinen,
ves Na Guillelma s’eslays,
on pretz e beutatz e jays
s’es pauzatz sobre joven;
per que·l tramet per paria
ma chanso, que la chastia,
e, s’ilha·s fier en l’aranh,
prenda l’aur e lays l’estanh.
VII.
De midons tenh em bailia
Miravalh, mas tota via
vuelh la comtessa gazanh,
e tot son dampnatge planh.
VIII.
Ves N’Audiart, on qu’ieu sia,
port aitan de senhoria,
qu’ab sos amics m’acompanh
e sos enemics estranh.