| B.de uentedorn | B. de Ventedorn |
| I | I |
| QUan uey la flor lerba fresque la fuelha. (et) aug lo chant dels auzels pel boscatge. ab lautre ioy q(ui)eu ai e mo(n) corat- ge. dobla mos chans e nays e crei(s) e bruelha. e nom es uis quom puesca ren ualer. seras no uol amor o gaug auer. pus tot q(ua)nt es salegre ses baudeya. |
Quan vey la flor, l’erba fresqu’e la fuelha et aug lo chant dels auzels pel boscatge, ab l’autre ioy qu’ieu ai e mon coratge, dobla mos chans e nays e creis e bruelha; e no m’es vis qu’om puesca ren valer, s’eras no vol amor o gaug aver, pus tot quant es s’alegr’e s’esbaudeya. |
| II | II |
| Ia no crezatz que de ioy mi recreya. nim lais damar p(er) dan quauer en suelha. quieu non ai ges poder quaissi men tuelha. quamors ma fag quem sobre se- nhoreia. em fai amar liei quem platz e uoler. e sieu q(ui)er so q(ue) nom deu eschazer. forsa damor mi fai far uassallatge. |
Ia no crezatz que de ioy mi recreya ni·m lais d’amar per dan qu’aver en suelha, qu’ieu non ai ges poder qu’aissi m’en tuelha, qu’amors m’a fag que·m sobresenhoreia; e·m fai amar liei que·m platz, e voler; e s’ieu quier so que no·m deu eschazer, forsa d’amor mi fai far vassallatge. |
| III | III |
| Mas en amor non a hom senho- ria. e qui lai quer uilanamen domneya. que re no uol amors quesser no deia. paubres e rics fai amor daut paratge. si luns amics uol lautre uil tener. greu pot amors ab erguelh remaner. erguelhs dechai e fina mors cap- delha. |
Mas en amor non a hom senhoria, e qui lai quer vilanamen domneya, que re no vol amors qu’esser no deia; paubres e rics fai amor d’aut paratge; si l’uns amics vol l’autre vil tener, greu pot amors ab erguelh remaner, erguelhs dechai e fin’amors capdelha. |
| IV | IV |
| Ia no crezatz. cor fel- lon ni saluatge. ni contra mi mal- uatz cossels non creya. quedes sui sieus quitis on quem esteya. si que de sus del cap li ren mo(n) gat- ge. mas mas iuntas lim ren a so(n) plazer. e ia daisso no uuelh mo(n) pens mouer. tro per mercem me- ta lai ons despuelha. |
Ia no crezatz cor fellon ni salvatge, ni contra mi malvatz cossels non creya, qu’edes sui sieus quitis on que·m esteya, si que de sus del cap li ren mon gatge; mas mas iuntas li·m ren a son plazer, e ia d’aisso no vuelh mon pens mover, tro per merce·m meta lai on·s despuelha. |
| V | V |
| Quar costum es tostem(s) q(ue) folh(s) foleya. e ia non quieu eix lo ram no cuelha. quem bat em fier per ques dregz que men duelha. quar anc nom pres pu- eys dautramor enueya. mas fe quieu dei si mon bel uezer. se de samor me torn en bon esper. ia mais uas lieys non fiarai uila- natge. |
Quar costum’es tostems que folhs foleya, e ia non qu’ieu eix lo ram no cuelha que·m bat e·m fier, per qu’es dregz que m’en duelha, quar anc no·m pres pueys d’autramor enveya; mas fe qu’ieu dei si mon Bel Vezer, se de s’amor me torn en bon esper, iamais vas lieys non fiarai vilanatge. |
| VI | VI |
| Quieu sec selui q(ui) pl(us) ues mi serguelha. e selui fui quem fon de bel estatge. qua(n)c pus no ui ni me ni mo messat- ge. per quieu malbir que ma dona ma cuelha. mas dreg lhen fas q(ui)eu men fas fols parer. q(ua)r per selha quem torna non chaler. estau aitant de lieys q(ue) no(n) la ueia. |
Qu’ieu sec selui qui plus ves mi s’erguelha, e selui fui que·m fon de bel estatge, qu’anc pus no vi ni me ni mo messatge per qu’ieu mal bir que ma dona m’acuelha; mas dreg lhen fas qu’ieu m’en fas fols parer, quar per selha que·m torn’a non chaler, estau aitant de lieys que non la veia. |
| VII | VII |
| Laigua del cor quam dos los hu- els mi muelha. mes ben guire(n)s quieu penet mon folhatge. mas ben conosc que midon pren da(m)p- natge. selha tal fa que p(er)donar mi uuelha. quar mieus no(n) son (et) ilh ma em poder. mais pert elha q(ui)eu el mieu dechazer. per que ler mal sab son home plaideya. |
L’aigua del cor, qu’amdos los huels mi muelha, m’es ben guirens qu’ieu penet mon folhatge, mas ben conosc que midon pren dampnatge s’elha tal fa que per donar mi vuelha. Quar mieus non son et ilh m’a em poder, mais pert elha qu’ieu el mieu dechazer; per que l’er mal sab son home plaideya. |
| VIII | VIII |
| Mon messatgier man a mon bel uezer. quar selh quem tolc lo sen elo saber. ma tout midons e ley(s) que non la ueya. |
Mon messatgier man a mon Bel Vezer, quar selh que·m tolc lo sen e lo saber, m’a tout midons e leys, que non la veya. |