Edizione diplomatica

Versione stampabilePDF version
 Ricas nouas.                                      xxxv.
 P uois nostre temps comensa brunezir.
 Eli uerchan  son de lor foillas blos. E
 del soleil uei tant baisat los rais. P(er)
 qeill iorn son escur etenebros. Et hom
 noi au dauzels chanz ni lais. Per ioi da 
 mor noi deuem esbaudir. 
 A quest amor no(n) pot hom tan seruir. Q(ue)
 mil aitanz no(n) doblel guizardos. Que p(re)z
 eiois etot qua(n)t es emais. Nauran aisil
 qenseran proderos. Quanc no(n) passer co
 uine(n)s nils effrais. Mas per semblan
 greu er aconquerer. 

 P er leis deu hom esperar esoffrir. Tant
 es sos pretz ualenz ecabailos. Quanc no(n)
 ac soing dels amadors sauais. Derric
 escairs ni de pauc brogoillos. Quen plus de 
 mil no(n) ados tant uerais. Que finamors los
 deia obezir. 
 I st trobador entre uer ementir. Affollon
 druz emoilliers et espos. Euan dizen cam
 ors ua embiais. Per quell marit endeue
 non gilos. Edomnas son intradas empan
 tais. Cui mor uol hom escoutar et auzir. 
 C ist seruen fals fan aplusors giquir. P(re)tz
 eiouen eloingar adestors. P(er)que proesa
 non cug que fi mais. Quescarsetatz ten
 las claus dels barons. manz naserratz
 dinz la ciutat de bais. Don maluestatz n(on)
 laissa un issir.