Aston

Versione stampabilePDF version

Quant Amors trobet partit
mon cor de son pessamen,
d'una tenson m'asalhit,
e podetz auzir comen.
Amix Peirols, malamen
vos anatz de mi lunhan;
e pus e mi ni en chan
non er vostr'entencios,
diguatz; pueys que valretz vos?
 
Amors, tan vos ai servit,
e nulhs pechatz no·us en pren,
e vos sabetz quan petit
n'ai avut de jauzimen.
No·us ochaizo de nien
sol que·m fassatz derenan
bona patz, qu'als no·us deman;
que nulhs autres guazardos
no m'en pot esser tan bos.
 
Peirols, metetz en oblit
la bona domna valen,
que tan gent vos aculhit
e tan amorozamen,
tot per mon comandamen?
Trop avetz leugier talan!
E no·us era ges semblan,
tan guays e tan amoros
eratz en vostras chansos.
 
Amors, anc mais no falhit,
mas ar falh forsadamen;
e prec Dieu Jhesu que·m guit,
e que trameta breumen
entre·ls reys acordamen,
que·l socors vai trop tarzan,
et auria mestier gran
que·l marques valens e pros
n'agues mais de companhos.
 
Peirols, Turc ni Arabit
ges per vostr'envazimen
no laissaran Tor Davit.
Bon cosselh vos don e gen;
amatz e chantatz soven.
Iretz vos, e·l rey no.i van?
Veiatz las guerras que fan;
et esguardatz dels baros
cossi trobon ochaizos.
 
Amors, si li rey no·i van,
del Dalfi vos dic aitan;
ja per guerra ni per vos
no remanra, tant es pros.
 
Peirols, maint amic partran
de lurs amiguas ploran,
que, si Saladis no fos,
sai remazeran joios.