| I | I |
| Ges mos chantars nomes honors contra lo gran ioy cai conques. cades magrobs si tot ses bos mos chans fos mei llors que non es. caixi com er lamor sobrana. p(er)que mos chans meillur esana. deu ben esser sobras lo uerz queu fatz. esobre totz chans uolgutz echantatz. |
Ges mos chantars no m’es honors contra lo gran ioy c’ai conques, c’ades m’agr’obs, si tot s’es bos, mos chans fos meillors que non es. C’aixi com er l’amor sobrana, per que mos chans meillur’e sana, deu ben esser sobras lo verz qu’eu fatz e sobre totz chans volgutz e chantatz. |
| II | II |
| A dieus tam bona fora amors. de dos amics sesser poges. q(ue) ia us daquest enueios. lur amiztat noconogues. cortesia ben es uila na. cant adesta falsa gent uana. faitz conoix(er) semblant. (et) amiz tatz. q(ua)r es cortes lopus mal esseinhatz. |
A, Dieus! Tam bona fora amors de dos amics, s’esser poges que ia us d’aquest enveios lur amiztat no conogues! Cortesia, ben es vilana cant ad esta falsa gent vana faitz conoixer semblant et amiztatz, qar es cortes lo pus mal esseinhatz! |
| III | III |
| Gran merce p(re)c alamadors. qus quecs enp(er)se cossires. del secgle co(m)es enueios. etan paucs nia decortes. camors pus hom p(er)tot senua na. non es ges amors mas ufana. (et) es enugs uilania efoudatz cui no gara cui deu esser p(ri)uatz. |
Gran merce prec al amadors, qusquecs en per se cossires del secgle com es enveios e tan paucs n’i a de cortes! C’amors pus hom per tot s’en vana, non es ges amors, mas ufana, et es enugs, vilania e foudatz, cui no gara cui deu esser privatz. |
| IV | IV |
| Si tot ses u(er)goinha pahors. blasmamen damor mas bem pes. cada quest blasme non es pros. epuix mas conortz no ual res. car uei q(ue)de nien mapana. si q(ue) nom uol esser umana. ecar no pusc au(er) ioy ni solatz. chan p(er)conort can uen q(ue) son iratz. |
Si tot s’es vergoinha, pahors, blasma m’en d’Amor; mas be·m pes c’adaquest blasme non es pros (e puix mas conortz no val res); car vei que de nien m’apana si que no·m vol esser umana; e car no puis aver ioy ni solatz, chan per conort can ven que sui iratz. |
| V | V |
| Totz tems sec ioy (et) ira edolors. etotz tems ua ira eiois ebes (et) eu non cre sira no(n) fos. q(ue)ya sabes hom ioy ques fos. quieu p(er)falsa la(us) humana. layxi finamor li c(er)tana. q(ue) q(ui)m meses tot lo mon aun latz. eu p(re)ral ioi p(er)q(ue)u soy enganatz. |
Totz tems sec ioy et ira e dolors e totz tems va ira e iois e bes et eu non cre, s’ira non fos, que ia sabes hom ioy que·s fos; qu’ieu per falsa laus humana layxi fin’amor li certana que, qui·m meses tot lo mon a un latz, eu prera·l ioi per qu’eu soy enganatz. |
| VI | VI |
| Bona domnal uostre secors mauria mestier. si(us) plages que mout mes mal aq(ue)st p(re)sos en camor ma lassat ep(re)s alas camala men mafana. car so q(ue)m trax (et) mengana. mauen amar sitot mepesa hom platz. era sai en q(ue)so(n) apoderatz. |
Bona domna, ·l vostre secors m’auria mestier, s… plages, que mout m’es mal’aquest presos, en c’Amor m’a lassat e pres. A, las! Ca malamen m’afana, car so que·m trax et m’engana m’aven amar, si tot me pesa ho·m platz! Era sai en que son apoderatz. |
| VII | VII |
| Amors be faitz q(ue) uilana. car p(er) midons caixi mafana. car delafa(n) no(m) es sual meitatz. p(er)q(ui)eu dires que soy miels sos p(ri)uatz |
Amors, be faitz que vilana car per midons c’aixi m’afana, car de l’afan no m’ess val meitatz per qu’ieu dires que soy miels sos privatz. |