Bernard LAn qan uei la fuoilla Ios dels arbres cager Cui qe pes ni duoilla A mi deu bon saber Non creaz qeu uoilla Flor ni fuoilla uezer Qar ues mi sorguoilla Cho qeu plus uolgra auer Cor ai qe men tuoilla Mas non ai ges poder Qades cuich macuoilla On plus me desesper Estraigna nouella Podez de mi audir Qe qant uei la bella Qem solia cuoillir Ara no mapella Nim fai uas sei uenir Lo cor soz las seilla Men uol de dol partir Dieus qil mon chapdella Sil plaz men lais iausir |
|
Sen aissim reuella Noi a mais del morir Non ai mais fianzha En augur ni en sort Qe bon esperanzha Ma confundut e mort De tan loing me lanzha La bella cui am fort Quant li qer sa manzha Com seu agues gran tort Tant nai de pesanzha Qe tot men desconort Mas non faz semblanza Cades chant e deport Al no(n) sai qe dire Mas molt faz gran folor Qar am ni desire Del mon la bellisor Ben deuria aucire Qianc fez mirador Qan ben mo consire Non ai guerer peior Ial iorn qe las mire Nis pes de sa ualor No serai iauzire De lei ni de samor Ia per drudaria No man qe nos coue Pero sil plazia Qem fezes qalqe be Eu li iuraria Per deu e per ma fe Qel bes quem faria No fos sabutz per me En son plaiser sia Qeu soi en sa merce Sil plaz qe maucia Qeu no men clam de re Ben es dreich qeu plaigna Seu perd per mon orguoill La bona conpaigna El solatz qauer suoill Petit me gadaigna |
|
Lo fols arditz qeu coill Car uas mi sestraigna Cho qeu plus am ni uoill Orguoill deus uos fraigna Car en ploron mei oill Dreig es qem sofraigna Tot iois qeu eis lom tuoill Escoltral da(m)pnatge E la pena qeu trai Ai molt bon usatge Qades consir de lai Orguoill e folatge E uilania fai Qim muo mon coratge Ni daltram met en plai Qar meillor messatge En tot lo mon non ai E man loill ostatge Entro qeu torn de chai Do(m)pnal mon coratge Meillor amic qeu ai Uos man en ostatge Entro qeu torn de chai |