Revisione di Edizione diplomatica del Dom, 27/10/2019 - 11:57

Versione stampabilePDF version


  Arem al freg temps vengut.
  Quel gels el neus ela faingna.
  Eill auselet estan mut. cus
  de chantar no safraigna. E
  son sec li rams pels plais. Qe
  flors mi fuoilla noinais. Ni
  rossignolls no c(ri)da. Que lam e
  mai me reissida.
 
  Tant ai lo cors de seubut.
  Per quieu soi totz estranigna.
  E sai que lom a perdut mot
  plus tost que non gazaigna.
  Esieu faill ab motz uerais. dau-
  renga me mec l’esglais. Per
  queu ne stauc esbaida. En
  pert solatz e pantida.
 
  Domna mes mout mal sa-
  mor. Que ab ric home plaideia.
  Ab plus aut de uauasor. E sill
  afai ill follera. quar so dison
  en uellai. Que ges per ricor
  no(n) uai. E domna que nes chau-
  zida. En tenc per enuilanida.
 
  Amic ai de gran valor. Que
  sobre totz seignoreia. E non a
  cor trichador. Vas me que
  samor mautreia. Eu dic que
  mamors leschai. Ecel que dis
  q(ue) non fai. Dieus li don mal
  escarida. Queu men teing fort
  per guerida.
 
  Bels amics de bon talan.
  son ab uos totz iorn engage. Cor
  tesa e de bel semblan. Sol non de
  mandes outratge. Tost enuei(n)re(m)
  al assai. Quen uostra mercem
  metrai. Ves mauetz la fe pleui
  da. Que no(n) demandes faillida.
 
  A dieu coman bel esgar. Ep
  lus la cuitat daurenga. Eglo
  rietel caslar. El seingnor de
  proensa. E tot quant uol mon
  ben lai. E larc on son fag lass
  ai. Cellui per dei cama uida.
  en serai totz iorns marrida.
 
  Ioglars que avetz cors gai.
  Ves narbona portatz lai. Ma
  chanson ab la fenida. Lei cui
  iois eiovenz guida.