Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
I I
  Arem al freg temps uengut.
  Quel gels el neus ela faingna.
  Eill auselet estan mut. Cus
  de chantar no safraigna. E
  son sec li rams pels plais. Qe
  flors ni fuoilla noinais. Ni
  rossignolls noi c(ri)da. Que lam e
  mai me reissida.
 
  Ar em al freg temps vengut,
  que'l gels e'l neus e la faingna,
  e'ill auselet estan mut,
  c'us de chantar no s'afraigna;
  e son sec li rams pels plais,
  qe flors ni fuoilla no'i nais,
  ni rossignolls no'i crida,
  que l’am e mai me reissida.
II II
  Tant ai lo cors de seubut.
  Per quien soi totz estranigna.
  E sai que lom a perdut mot
  plus tost que non gazaigna.
  Esieu faill ab motz uerais. Dau
  renga me mec l’esglais. Per
  queu ne stauc esbaida. En
  pert solatz e pantida.
 
  Tant ai lo cors deseubut,
  per qui en soi totz estranigna,
  e sai que l’om a perdut
  mot plus tost que non gazaigna;,
  e s’ieu faill ab motz verais
  d’Aurenga me mec l’esglais,
  per qu’eu n’estauc esbaida
  en pert solatz e pantida.
III III
  Domna mes mout mal sa
  mor. Que ab ric home plaideia.
  Ab plus aut de uauasor. E sill
  afai ill follera. quar so dison
  en uellai. Que ges per ricor
  no(n) uai. E domna que nes chau
  zida. En tenc per enuilanida.

 

  Domna mes mout mal s’amor
  que ab ric home plaideia,
  ab plus aut de vavasor,
  E s’ill a fai ill follera;
  quar so dis on en Vellai
  que ges per ricor non vai,
  e domna que n’es chauzida
  en tenc per envilanida.
IV IV
  Amic ai de gran ualor. Que
  sobre totz seignoreia. E non a
  cor trichador. Vas me que
  samor mautreia. Eu dic que
  mamors leschai. Ecel que dis
  q(ue) non fai. Dieus li don mal
  escarida. Queu men teing fort
  per guerida.
 
  Amic ai de gran valor
  que sobre totz seignoreia,
  e non a cor trichador
  vas me que s’amor m’autreia.
  Eu dic que m’amors l’eschai,
  e cel que dis que non fai
  Dieus li don mal escarida,
  qu’eu m'en teing fort per guerida.
V V
  Bels amics de bon talan.
  son ab uos totz iorn engage. Cor
  tesa e de bel semblan. Sol non de
  mandes outratge. Tost enuei(n)re(m)
  al assai. Qen uostra mercem
  metrai. Vos mauetz la fe pleui
  da. Que no(n) demandes faillida.
 
  Bels amics, de bon talan,
  son ab vos totz iorn en gage,
  cortesa e de bel semblan,
  sol non demandes outratge;
  tost en veinrem a l'assai
  qen vostra merce.m metrai:
  vos m’avetz la fe plevida,
  que non demandes faillida.
VI VI
  Adieu coman bel esgar. Ep
  lus la cuitat daurenga. Eglo
  rietel caslar. El seingnor de
  proenssa. Etot quant uol mon
  ben lai. E larc on son fag lass
  ai. Cellui per dei cama uida.
  en serai totz iorns marrida.
 
 
  A Dieu coman Belesgar
  e plus la cuitat d’Aurenga
  e Gloriet'el Caslar
  e'l seignor de Proenssa
  e tot quant vol mon ben lai,
  e l'arc on son fag l’assai.
  Cellui perdei c’a ma vida,
  e’n serai totz iorns marrida.
 
VII VII
  Ioglars que avetz cors gai.
  Ves narbona portatz lai. Ma
  chanson ab la fenida. Lei cui
  iois eiouenz guida.
 
 
  Ioglars que avetz cors gai,
  ves Narbona portatz lai
  ma chanson ab la fenida
  lei cui iois e iovenz guida.