Jaufrés Rudels de Blaia si fo mout gentils hòm, princes de Blaia. Et enamorèt-se de la comtessa de Trípol, ses vezer, per lo ben qu’el n’auzí dire als pelegrins que venguen d’Antiòcha. E fez de leis mains vers ab bons sons, ab paubres motz. E per voluntat de leis vezer, el se crozèt e mes-se en mar, e pres la malautia en la nau, e fo condug a Trípol en un alberc per mòrt. E fo fait a saber a la comtessa et ella venc ad el, al sieu leit, e pres-lo entre sos bratz. Et el saup qu’ella era la comtessa e mantenent recobrèt l’auzir e’l flairar, e lauzèt Dieu e’l grazí que l’avia la vida sostenguda trò qu’el l’agués vista; et enaissí el morí entre sos bratz. Et ella lo fez a gran honor sepellir en la maion del Temple; e pois en aquel dia ella se rendèt morga per la dolor qu’ella ac de la mòrt de lui.