Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
167r  
BErtrans de born si era anatz uezer una
seror de[l] rei richart que fon maire del
emperador oth la quals auia nom ma
domna eleina que fo moiller del duc de sa-
msoigna bella domna era emolt cortesa (et)
enseingnada. efazia gran honor en son acui-
llimen et en son gen parlar. En richartz qe-
ra adoncs coms de peitieus sil assis lo(n)c tems
sa seror. esil comandet que laill disses eill fe-
zes plazer egrant honor. et ella per la gra(n)
uoluntat quella auia de pretz edonor eper
quella sabia quen bertrans era tan fort p(re)-
satz hom eualens equel la podia fort enan
sar sill fetz tant donor quel sen tenc fort p(er)
pagatz et enamoret se fort de leis si quel la
comenset lauzar egrazir en aquella sazon
quel lauiia uista el era ab lo comte richart
en un ost el temps dinuern et en aquel ost
auia grant desaise. ecant uenc un dia duna
domenga era ben meitz dias passatz que no(n)
auian maniat ni begut ela fams lo destrei(n)-
gnia mout et adoncs fetz aquest siruentes
que dis. Ges de disnar no(n) fora oimas
maitis.
 
Bertrans de Born si era anatz vezer una
seror del rei Richart que fon maire del
emperador Oth, la quals avia nom madomna Eleina, que fo moiller del duc de Samsoigna.
Bella domna era e molt cortesa et
enseingnada e fazia gran honor en son acuillimen
et en son gen parlar. E·N Richartz q’era
adoncs coms de Peitieus si l’assis lonc tems
sa seror, e si·l comandet qu’ela·ill disses e·ill fezes plazer e grant honor. Et ella, per la gran
voluntat qu’ella avia de pretz e d’onor, e per
qu’ella sabia qu’En Bertrans era tan fort presatz
hom e valens e qu’el la podia fort enansar,
si·ll fetz tant d’onor qu’el s’en tenc fort per
pagatz et enamoret se fort de leis, si qu’el la
comenset lauzar e grazir. En aquella sazon
que l’avia vista, el era ab lo comte Richart
en un’ost, el temps d’invern, et, en aquel’ost,
avia grant desaise. E cant venc un dia d’una
domenga, era ben meitzdias passatz que non
avian manjat ni begut e la fams lo destrein
gnia mout, et adoncs fetz aquest sirventes
que dis: “Ges de disnar no·n fora oi mas
 maitis”.