

Janfres Rudels de Blaja si fo mout gentils hom, princes de Blaja. Et enamoret se de la comtessa de Tripol ses vezer, per lo bon qu’el n’auzi dire als pelegrins que venguen d’Antiocha. E fetz delleis mains vers ab bons sons ab paubres motz. E per voluntat delleis vezer el se croset e mes se en mar. E pres lo malautia en la nau e fo condug a Tripol en un alberc per mort. E fo fait a saber a la comtessa e ella venc ad el al sieu leit. E pres lo antre sos bratz. E saup qu’ella era la comtessa, recobret l’auzir el flairar e lauzet Dieu que l’avia la vida sostenguda tro qu’el l’agues vista. Et enaissi el mori entre sos braz et ella lo fez a gran honor sepellir en la maison del temple. E pois en aquel dia ella se rendet morga par la dolor qu’ella ac de la mort de lui.
[Et aqui son escriutas de las soas cansos.]