Edizione diplomatica

Versione stampabilePDF version
   
 Bernardus.
 La(n) qant uei foilla
 Ius dels albres chader
 Cui qen pes ni doilla
 Ami deu bon saber.
 Non credaç qeu uolla.
 Flor ni folla ueder.
 Qant uas mi sorgoilla.
 Cho qeu plus uol auer.
 Cor ai qen men tolla
 Mai no(n) ai ges poder.
 Ca des es qi ma colla
 Con plus mi desesper.
 Estragna nouella.
 Podes de mi audir
 Qant eu uei la bella.
 Qim la solia collir.
 Ela nomapella
 Nim fai asse uenir.
 Lo cor soç laiscella.
 Mi fai de dol partir.
 Deus qel mo(n)t cabdella.
 Mi don de lei iaudir.
 Qe se aissim reuella.
 Non es mais de morir.
 Non ai mais fiança.
 En augur ni en sort.
 Ma bona esperança.
 Ma confondut emort.
 Ai tant lonc mi lança.
 
   
 La bella cui am fort.
 Qar li qer sa mansa.
 Com seu agues gran tort
 Tan nai depessança.
 Qe tot me desconort.
 Mas non faç semblança.
 Cades chant (et)de port.
 Non sai mais qe dire.
 Mas mult faç gran folor.
 Car am ne desire.
 Del mont la belasor
 Ben faria daucire.
 Qi anc fes mirador
 Qe qant mo cossire.
 No(n) ai gerrer peior.
 Qe quant la remire
 Ni pes de sa ualor.
 No sarai iaudire.
 De les ni de sa mor.