

![]() |
Bernartz del uentedorn. BEl mes quant eu uei la bruoilla. Reuerdir p(er) miei lo bruoill. Eill ram son cubert de fu oilla. Els rosignols sot lo fuoill. Chanta damor don mi duoill. Eplaz me q(ue)u men duo- illa. Ab sol que amar mi uoilla. Cella queu desir euoill. Eu la uoill quan plus sorgoilla. Ues me ma(s) oncas orgoill. Nac uas lei p(er) so ma cuoilla. Ma dompna pois tan ma cuoill. Ca totas aut- ras me tuoill. P(er) lei cui dieus no me tuoilla. Anz li don cor que(n) grat cuoilla. So que totz iornz samors cuoill. Samor cuoill qui men preisona. P(er) lei que mala preison. Mi fai cades mochaisona. Da- |
![]() |
iso don eu locaison. Tort namais eu loill p(er)du. Emos cors li p(er)dona. Car tan la sai belle bona. Que tut li mal men son bon. Bon son tut li mal quen dona. Mas p(er)dieu li quier p(er)don. Que ma bocha que ieona. Du(n) do- uz baissar de iaon. Mas trop quier gran guizar- don. Cellei que tan guizardona. Equant eu le- na rasona. Il me camia sa rason. Ma rasos camia euira. Mas eu ges dellei nom uir. Mon fin cor quella desira. Ai tan que tut mi- ei desir. Son dellei p(er) cui sospir. Ecar ella non sospira. Sai que(n) lei mamortz se mira. Quan sa gran beutat remir. Ma mort remir que iauzir. No(n) puosc ni no(n) son iauzire. Mas eu son tan bons sofrire. Catendre cug soffrir. |