| I | |
| A Rem al freg temps uen gut. Quel gels el neus ela faingna. Eill auselet estan mut. Cus de chantar no sa fraigna. Eson sec li rams pels plais. De flors ni fuoilla noinais. Ni rossignolls noi c(ri)da. Que lam emai mereissida. |
Ar em al freg temps vengut quel gels el neus e la faingna, e ill auselet estan mut c'us de chantar no s'afraigna, e son sec li rams pels plais de flors ni fuoilla no i nais ni rossignolls no i crida que l’am e mai me reissida. |
| II | |
| Tant ai lo cors deseubut. Per quieu soi a totz estraingna. Esai que lom aperdut. Mot plus tost que non gazaigna. Esieu faill ab motz uerais. Daurenga me moc lesglais. p(er) queu ne stauc esbaida. Enpert solatz epa(r) tida. |
Tant ai lo cors deseubut per qu’ieu soi a totz estraingna, e sai que l’om a perdut mot plus tost que non gazaigna, e s’ieu faill ab motz verais d’Aurenga me moc l’esglais per qu’eu n’estauc esbaida en pert solatz e partida. |
| III | |
| Domna met mout mal samor. Que ab ric home plaideia. Ab plus aut de uauasor. esill ofai ill folleia. Quar so dison enuel lai. Que ges per ricor no(n) uai. Edomna q(ue) nes chauzida. en tenc per enuilan(i)da. |
Domna met mout mal s’amor que ab ric home plaideia, ab plus aut de vavasor, e s’ill o fai ill folleia, quar so dison en Vellai que ges per ricor non vai, e domna que n’es chauzida en tenc per envilanida. |
| IV | |
| Amic ai de gran ualor. Que sobre totz sei gnoreia. Enon acor trichador. Vas me que samor mautreia. Eu dic que mamo rs leschai. Ecel que dis que no(n) fai. Dieus li don mal escarida. Queu men teing fort per guerida. |
Amic ai de gran valor que sobre totz seignoreia, e non a cor trichador vas me que s’amor m’autreia. Eu dic que m’amors l’eschai. e cel que dis que non fai, Dieus li don mal escarida, qu’eu m’en teing fort per guerida. |
| V | |
| Bels amics de bon talan. Son ab uos totz iorn engatge. Cortesa ede bel semblan. Sol no(n) demandes outratge. Tost enuei(n)re(m) al assai. Qen uostra mercem metrai. Vos mauez la fe pleuida. Que no(n) dema(n)des fai llida. |
Bels amics, de bon talan, son ab vos totz iorn engatge, cortesa e de bel semblan, sol non demandes outratge; tost en veinrem al assai q’en vostra merce.m metrai; vos m’avez la fe plevida que non demandes faillida. |
| VI | |
| A dieu coman bel esgar. Eplus la ciutat daurenga. Eglorietel caslar. El seingnor de proensa. Etot quant uol mon ben lai. Elarc onson fag lassai. Cellui perdei ca ma uida enserai totz iornz marrida. |
A Dieu coman Belesgar |
| VII | |
| Ioglars que auetz cors gai. Ves narbona portatz lai. Ma chanson abla fenida. Lei cui iois eioe(n)z guida. |
Ioglars que avetz cors gai ves Narbona portatz lai ma chanson ab la fenida lei cui iois e ioenz guida |