| I. | I. |
  |
Pere roger. ERal pareissen de las flors ∙ qan larbres car gon de fueilh ∙ el te(m)ps gens ablauerdura ∙ per lerba qe creis e nais ∙ dones a cel(s) bo namors ∙ qe lan enpaz ses ran cura ∙ qus nas lautre nos er (goilha) gueilha. |
| II. | II. |
 |
Bos drutz non deu creire aut cors ∙ ni so qe ueiran sei hu eilh ∙ de neguna forfaçura ∙ don sap de sa domnal trais ∙ so qadich qe fach ailhors ∙ cresa sinoca loiura ∙ e so qel ui lide scueilha. |
| III. | III. |
 |
Qieu ui de totz los meilhors ∙ qe sem pren deuenen fueilh ∙ qe qeron tanlur drechura ∙ tro qe lur donnas nirais ∙ el ris torna pueis enplor ∙ el fols ab malauentura ∙ ua qeren lomal qel dueilha. |
| IV. | IV. |
 |
Qamors uol tal amadors ∙ q(ue) sap chon sufrir ergueilh ∙ en patz e gran desmezura ∙ si tot lor donnas sestrais ∙ pauc plag lor ensia honors ∙ qar sil sap mal nis rancura ∙ il qerra tost qilh acueilha. |
| V. | V. |
  |
Per aqest son sui eu sors ∙ e no sui ges cel qi sueilh ∙ qar cel lam fai gran laidura ∙ qant autres planih ieu ma pais ∙ si tot ses grans madolors ∙ su efre tant qelam meilhura ∙ ab un plazers qalqes uueilha |