Revisione di Edizione diplomatico-interpretativa del Dom, 27/10/2019 - 10:17

Versione stampabilePDF version
  I
 
  Alasais de porcaragues
  Ar em al freg temps uengut q(ue)l
  gells el neus ela fai(n)gna. Eli au
  ḉellet estan mut. Cus de chantar
  non sa frai(n)gna. Eson sec li ram pels pla
  is. Q(ue) flors ni foilla noinais. nirrosig
  nols noi crida. Q(ue) lam emaimerreissi
  da.
 
 
  Alasais de Porcaragues
  Ar em al freg temps vengut.
  Quel gells el neus e la faingna.
  E li auḉellet estan mut.
  Cus de chantar non sa fraingna.
  E son sec li ram pels plais.
  Ni rossignols no i crida.
  Que l’am e mai me rreissida.
 
  II
  Tant ai lo cors deseubut. p(er) q(ue)u soi a
  totz estraigna. Esai q(ue) iorn ap(er)dut.
  Molt plus tost q(ue) no(n) gasai(n)gna. Esi eu fa
  ill ab motz uerais daure(n)ga me moc les
  glars. p(er) q(ue)u inestauc esbaida. Enp(er)t so
  latz en partida.
 
  Tant ai lo cors deseubut.
  Per qu’eu soi a totz estraigna.
  E sai que iorn a perdut.
  Molt plus tost que non gasaingna.
  E si eu faill ab motz verais.
  D’aurenga me moc l’esglars.

  Per queu in estauc esbaida.
  En pert solatz en partida.

  III
  Do(m)pna met mot mal samor. Q(ue) abri
  come plaideia. Ab plus aut deuaua
  sor. Esill ofai il folleia. Car so dizom en
  ueillai. Q(ue) ges p(er) ricor no(n) uai. Edo(m)pna
  q(ue) nes chauzida. Enrenc p(er) enuilanida.
 
  Dompna met mot mal s’amor.
  Que abri come plaideia.
  Ab plus aut de vavasor.
  E s’ill o fai il folleia.
  Car so dizom en veillai.
  Que ges per ricor non vai.
  E dompna que n’es chauzida.
  En renc per envilanida.
 
  IV
  Amic ai de gran ualor.
  Q(ue) sobre totz seignoreia. Eno(n) a cor tri
  chador. Vas me q(ue) amor mautreia. Eu
  dic q(ue) mamors leschai. Ecel q(ue) dis q(ue) non
  fai dieus li don mal esgarida. Q(ue)u men
  rei(n)g fort p(er) guerida.
 
  Amic ai de gran valor.
  Que sobre totz seignoreia.
  E non a cor trichador.
  Vas me que amor m’autreia.
  Eu dic que m’amors l’eschai.
  Ecel que dis que non fai.
  Dieus li don mal esgarida.
  Queu men reing fort per guerida.
 
  V
  Bels amics de bon talan. son abuos
  toz iozz en guaie. Cortez a debel sem
  blan. Sol no(n) demandes outraie. Tost en
  ueirem alassai. Q(ue)n uostra mercem me
  trai. Vos maue(con) lafe pleuida. Que no(n)
  demandes faillida.
 
  Bels amics de bon talan.
  Son ab vos toz iozz en guaie.
  Corteza de bel semblan.
  Sol non demandes outraie.
  Tost en veirem al assai.
  Qu’en vostra merce.m metrai.
  Vos m’ave con la fe plevida.
  Que non demandes faillida.
  VI
  A dieu coman bel esgar. Eplus la sui
  tat daurenga. eglorietel caslar. E
  lo seignor de proenza. L tot cant uol
  mon ben lai. Elarc on son fag lassai.
  cellui p(er)diei camauida. Enserai toz iorz
  marrida.
 
  A dieu coman bel esgar.
  E plus la suitat d’aurenga.
  E gloriet el caslar.
  E lo seignor de proenza.
  L tot cant vol mon ben lai.
  E larc on son fag lassai.
  Cellui perdiei c’a ma vida.
  E’n serai totz iorz marrida.
  VII
  Ioglar q(ue) aves cor gai. Ves narbona por
  tas lai. Ma chanson ala fenida lei cui
  iois eiouenz guida.
 
  Ioglar que aves cor gai.
  Ves narbona portas lai.
  Ma chanson a la fenida.
  Lei cui iois e iovenz guida.