

¡Deus! que pouco que sabia
eu, en qual viço vivia,
quand' era con mia senhor,
e que muito me queixava
d' ela (porque non pensava 5
de min , e non gradecia
a Deus qual ben me fazia
en sol me deixar veer
o seu mui bon parecer!
Mais en gran sandez andava 10
eu, quando me non pagava
de con tal senhor viver,
e que melhor ben querria!
E m' end' ora pagaria!
Mais esto a min que mi-o dava, 15
este ben, que non m' entrava?
Non ouvess' oj' eu melhor,
e ouvess' eu tal sabor!
Mais logo m' ar mataria
un cor, que ei, de folia 20
mui comprido e d' amor,
que per poucas m' ar matava!
Quand' eu mia senhor catava,
en tal coita me metia
que conselho non sabia 25
eu de min, como fazer
por d' ela mais ben aver!
Mais, se eu nunca cobrava
o viç' en que ant' estava,
saber-lh' ia ben sofrer 30
seu amor! e nembrar-m' ia
que eu viver non podia,
quando ela alhur morava:
tan muito a desejava!
Mais eu con este pavor 35
seria bon sofredor!