Edizioni a confronto

Versione stampabilePDF version

 
 
I.
 
 
 
 
 
7
 
Testo Dejeanne 1909

Pois l'inverns d' ogan es anatz
E·l douz temps floritz es vengutz,
De moutas guisas pels plaissatz
Aug lo refrim d'auzels menutz;
Li prat vert e·il vergier espes
M'ant si fait ab joi esbaudir,
Per qu'ie·m sui de chant entremes;
II.
 
 
 
 
 
14
 
Totz lo segles es encombratz
Per un albre que·i es nascutz,
Autz e grans brancutz e foillatz,
Et a meravilla cregutz,
Et a si tot lo mon perpres
Que vas neguna part no·m vir,
No·n veia dels rams dos o tres.
III.
 
 
 
 
 
21
 
Empero aissi es levatz,
E vas totas partz espandutz
Que lai d'outra·ls portz es passatz
En Franss' et en Peitau vengutz;
Qu'ieu sai qu'el es en tal defes,
E dic ver, segon mon albir,
Qu'en tenra sa verdor jasses.
IV.
 
 
 
 
 
28
 
E per so s'es enrazigatz
Car greu sera mais abatutz;
Que la razitz es Malvestatz,
Per que Jovens es confondutz,
E tornatz en tal contrapes
Per cels qui· l degran obezir,
Que tant non cridon c'us l'ades.
V.
 
 
 
 
 
35
 
Meravill me de poestatz
On a tans joves e canutz,
Comtes e reis, et amiratz
E princes en l'albre pendutz;
Mas lo latz escarsetatz es
Que lor fai si lo col flaquir
C'us non cspcretz ja·is mogues.
VI.
 
 
 
 
 
42
 
Jovens fo ja bautz apellatz,
Mas aras es si recrezutz
Que jamais non er tant honratz
Per que Jois li sia rendutz,
C'Avoleza l'a si conques
C'anc de pois no·n poc erebir
Que·is parti de lui Dreitz ni Fes.
VII.
 
 
 
 
 
49
 
Loncs temps a que no· l fo donatz
Sai entre· ls baros mentaugutz;
Faiditz es e loing issillatz;
En lai on el es remasutz,
Marcabrus li manda per mes
[Qu]e no·il calia tant fugir,
Que jamais, no, sai sera pres.
VIII.
 
 
 
 
 
56
 
Non puosc sofrir qu·als moilleratz
Non diga lor forfaitz saubutz;
Non sai la cals auctoritatz
Lor mostra c'om los apel drutz;
Semblan fant de l'ase cortes,
C'ab son seignor cuidet bordir,
Cant lo vic trepar ab sos ches.
IX.
 
 
 
 
 
63
 
De taLs sa·n vei enrazigatz,
Los fols, e·ls savis deceubutz
Per los acropitz penchenatz
Que tot jorn demandon salutz,
E demandon aco per ces;
C'anc nuills francs hom non dec sofrir
C'aitals gastaus fumos tengues.