Edizioni a confronto

Versione stampabilePDF version

 
 
I.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11
 
Testo Dejeanne 1909

Ges l' estornels non s' oblida,
Quant ac la razon auzida,
C'ans ha sa vida cuillida,
Del dreg volar no s'alensa.
Tant anet
E volet
E seguet
Lo devet,
Orguanet,
E trobet,
A chantar comensa.
II.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
22
 
Sobr' una branca florida
Lo francx auzels brai e crida;
Tant ha sa votz esclarzida,
Qu'ela n'a auzit l'entcnsa.
L'us declui,
Lai s'esdui
Truesc' a lui.
« Auzels sui, »
Ditz : – « Per cui
Fas tal brui
Ho cal[ s ] amor[ s ] tensa? »
III.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
33
 
Di l 'estornels : « Part Lerida
A pros es tan deseremida,
C'anc no saup plus de gandida,
Piena de falsa crezensa.
Mil amic
S'en fan rie:
Per l'abric
Que·us servie,
Lo meric
Del chairic
N'aura ses faillensa. »
IV.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
44
 
– « Auzels, a tort m'a' nvazida;
Mas pos amor no· m ressida,
Mas qu'ieu no sui sa plevida,
En cug aver m'entendensa.
L'autr'am ieu,
So vueill ieu,
E badi[e]u
Ses aisi[ e ]u
Don m'eschi[ e ]u
Tug de bri[ e ]u,
Ses far contenensa. »
V.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
55
 
Az una part es partida
Ma fin' amistatz plevida,
Son joc revit, si·l m'envida.
Auzels, per ta conoisensa,
So·l diguatz
Qu'en un glatz
Lev' e jatz,
Desiratz
Er l'abatz
Ans asatz
Que n'ajam lezensa.
VI.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
66
 
La cambr'er de cel guarnida,
D'un ric jauzir per jauzida,
C'ab dous baizar s'es sentida
Desotz se plat de plazensa.
Vai e·l di
Qu'el mati
Si·aisi
Que sotz pi
Farem. fi,
Sotz lui mi,
D'esta malvolensa. »
VII.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
77
 
Gent ha la razon fenida,
Estornels cui l'aura guida
[Vas] son senhor, com qu'estia;
« Vos ai amor de valensa.
C'als mil drutz
Ha rendutz
Mil salutz
E pagutz
Per condutz
Ses traütz
De falsa sernensa. »
VIII.
 
 
 
 
 
84
 
S'al mati
L'es aqui
On vos di
E·us mandi,
Qu'el ardi
Del jardi
E que·us mat e·us vensa !