Edizione diplomatica-interpretativa

Versione stampabilePDF version
I. I.
Pere roger.
ERal pareissen de las
flors ∙ qan larbres car
gon de fueilh ∙ el te(m)ps
gens ablauerdura ∙ per lerba
qe creis e nais ∙ dones a cel(s) bo
namors ∙ qe lan enpaz ses ran
cura ∙ qus uas lautre nos er
]goilha[ gueilha.
Pere Roger
Er al pareissen de las flors,
qan l'arbre·​s cargon de fueilh,
e·l temps gens' ab la verdura
per l'erba, qe creis e nais:
don es a cels bon'amors,
qe l'an en-paz ses rancura,
q'us vas l'autre no s'ergueilha.
II. II.
Bos drutz non deu creire aut
cors ∙ ni so qe ueiran sei hu
eilh ∙ de neguna forfaçura ∙
don sap de sa domnal trais ∙ so
qadich qe fach ailhors ∙ cresa
sinoca loiura ∙ e so qel ui lide
scueilha.
Bos drutz non deu creire autcors
ni so qe veiran sei hueilh
de neguna forfaçura,
don sap de sa domna·l trais;
so qa dich qe fach ailhors,
cresa, si noca lo iura,
e so qe·l vi li descueilha.
III. III.
Qieu ui de totz los meilhors ∙
qe sem pren deuenen fueilh ∙
qe qeron tanlur drechura ∙
tro qe lur donnas nirais ∙ el
ris torna pueis enplors ∙ el
fols ab malauentura ∙ ua qeren
lomal qel dueilha.
Q'ieu vi de totz los meilhors
qe sempr'en devenen fueilh,
qe qeron tan lur drechura
tro qe lur donnas n'irais.
E·l ris torna pueis en plors;
e·l fols ab mal'aventura
va qeren lo mal qe·l dueilha.
IV. IV.
Qamors uol tal amadors ∙ q(ue) sap
chon sufrir ergueilh ∙ en patz
e gran desmezura ∙ si tot lor
donnas sestrais ∙ pauc plag
lor ensia honors ∙ qar sil sap
mal nis rancura ∙ il qerra tost
qilh acueilha.
Q'amors vol tal amadors,
que sapchon sufrir ergueilh
en patz e gran desmezura;
si tot lor donna·s sestrais,
pauc plag lor en sia honors,
qar si∙l sap mal ni∙s rancura,
il qerra tost qilh acueilha.
V. V.
Per aqest son sui eu sors ∙ e no
sui ges cel qi sueilh ∙ qar cel
lam fai gran laidura ∙ qant
autres plainh ieu ma pais ∙
si tot ses grans madolors ∙ su
efre tant qelam meilhura ∙
ab un plazers qalqes uueilha
Per aqest son sui eu sors
e no sui ges cel qi sueilh,
qar c'ella∙m fai gran laidura,
qant autre∙s plainh, ieu m'apais.
Si tot s'es grans ma dolors,
suefre tant q'ela∙m meilhura
ab un plazers qal qe∙s vueilha.
VI. VI.
Mais uueilh trenta desonors ∙ qun
honor se leis me tueilh ∙ qieu
son hom daital natura ∙ no
uueilh lonor qel pro lais ∙ ni
ges non laissel paors ∙ don mos
cors nosauegura ∙ qades cug
qautre lem tueilha.
Mais vueilh trenta desonors
q'un'onor, se leis me tueilh,
q'ieu son hom d'aital natura,
no vueilh l'onor qe∙l pro lais.
Ni ges no∙n laisse∙l paors,
don mos cors no s'asuegura,
q'ades cug q'autre le∙m tueilha.
VII. VII.
De mon dan prec mos seinhors.
mas lamor de midons (as) uu
eilh ∙ e qel prenga de mi cura
qe trop es grans mos esmais ∙
mout mi feira gran secors ∙
su naues senes falsura mi
mezes lai os despueilha.
De mon dan prec mos seinhors,
mas l'amor de midons vueilh,
e qe·l prenga de mi cura,
qe trop es grans mos esmais.
Mout mi feira gran secors,
s'una ves senes falsura
mi mezes lai, o∙s despueilha.
VIII. VIII.
Peire rogier li qer secors ∙ e sil
mals loinda(n)s lidura ∙ pauc ui
ura qestiers iaus ueilha.
Peire Rogier li qer secors,
e si∙l mals loindans li dura,
pauc vivra, q'estiers  iaus veilha.