Revisione di Edizione diplomatica del Gio, 14/09/2017 - 15:53

Versione stampabilePDF version
I. I.

                                  Peire breumon
a L pariscen de las flors. Qan lalbre charguondelfoill.El te(m)ps
gens ala uerdura. Per lerba qi creis (et) nais. Adoncs es acels
bonamors. Qi la en paz ses rancura. Cu(n)s uas lautre no(n) sorgoilla.

 

II. II.
q eu uei de totz los meillors. Qe sens en deueno foill. Qe enqero
lor dreitura. tro qe lor domnas nirais. El ris tornal puois en plors.
Els fols per mala uentura. Va qeren lo mal qeiel doilla.
III. III.
Q amors uol tals amadors. Qe sapchan sofrir orgoill · En paz (et) gran desmesura. Si tot sa domna si strais. Paucs plag lem sia honors.
Qar si sab mal nis nab dura. Il qeira tost qi lacoilla.
IV. IV.
Per aqest sen sui eu sors. E no(n) sui ges cel qesoill. Qar sellam
fai gran laidura. Qant autres plag eu ma pais. Si tot ses granz ma
dolors. Sufrir tro qella meilhura. Ab un plazer qal qes uoilla.