SIgno(r) dame lamo(r)te. na(n)te kio piu toffe(n)da. (et) lo cor mese fenda. ke(n) mal p(er)seu(er)ando. Signo(r) no(n)te ioua to. mustra(r)me co(r)tesia. ta(n)to so stato eng(ra)to. pino de uil lania. pu(n)fine alla uita mia. kegitate cu(n)trastando. Meglo e se moccide. ke tu signo(r) si offeso. ke no(n) me m(en)do ial uide. na(n)te ad fa(r) mal so acceso. (con)da(n)na mai q(ue)sto appeso. ke so caduto nelba(n)do. Com(en)ça ad fa(r) lo iudi cio. ad tolle(r)me la sa(ne)tate. alco(r)po tolli loffitio. kenona ia piu lib(er)tade. p(er)ke la p(ro)sp(er)etate. gitala male usando. Et togli allage(n)te laffecto. ke nullagia d eme pieta(n) ça. p(er)kio no(n) so stato de(r)icto. daue(r) agle(n)fi(r)mi amista(n)ça. et tollime la balda(n)ça. kio no(n)e uada ca(n)ta(n)do. Addu ne(n)se le c(re)atu(r)e. ad far de me laue(r)decta. kemallousate adtuctore. (con)t(ra) la legge de(r)icta. ciascuna la pena e(n)me mecta. p(er)te signo(r) ue(n)deca(n)do. None p(er)tie(m)po elco(r)rocto. kio p(er)te deio fa(r)e. pia(n)ge(n)do (con)tinuo elbuocto. deue(n)no me de te p(ro)ua(r)e. o core (et) co poi pusa(r)e. keno(n)teuai (con)su ma(n)do. Ocore (et)col poi pe(n)sa(r)e. delassa(re) tu(r)bato lamore. fece(n)nolo dete p(ri)ua(r)e. o patio ta(n)to labore. orpia(n)gne elsuo desonore. (et)dete no(n)gi(r) piu cura(n)do. |
I |
SIgno(r) dame lamo(r)te. na(n)te kio piu toffe(n)da. (et) lo cor mese fenda. ke(n) mal p(er)seu(er)ando. |
Signor, dame la morte ‘nante k’io più t’offenda et lo cor me se fenda ke ‘n mal perseverando. |
II |
Signo(r) no(n)te ioua to. mustra(r)me co(r)tesia. ta(n)to so stato eng(ra)to. pino de uil lania. pu(n)fine alla uita mia. kegitate cu(n)trastando. |
Signor, non t’è iovato mustrarme cortesia, tanto so’ stato engrato pino de villania. Pun fine alla vita mia, ke gita t’è cuntrastando. |
III |
Meglo e se moccide. ke tu signo(r) si offeso. ke no(n) me m(en)do ial uide. na(n)te ad fa(r) mal so acceso. (con)da(n)na mai q(ue)sto appeso. ke so caduto nelba(n)do. |
Meglio è se m’occide ke tu, Signor, si’ offeso; ke non me mendo, ia ‘l vide, nante ad far mal so' acceso; condanna mai questo appeso, ke so’ caduto nel bando. |
IV |
Com(en)ça ad fa(r) lo iudi cio. ad tolle(r)me la sa(ne)tate. alco(r)po tolli loffitio. kenona ia piu lib(er)tade. p(er)ke la p(ro)sp(er)etate. gitala male usando. |
Comença ad far lo iudicio, ad tollerme la sanetate; al corpo tolli l’offitio, ke no n’aia più libertade, perké la prosperetate gita l’à male usando. |
V |
Et togli allage(n)te laffecto. ke nullagia d eme pieta(n) ça. p(er)kio no(n) so stato de(r)icto. daue(r) agle(n)fi(r)mi amista(n)ça. et tollime la balda(n)ça. kio no(n)e uada ca(n)ta(n)do. |
Et togli alla gente l’affecto, ke null'agia de me pietança, perk’io non so’ stato dericto d’aver agl’enfirmi amistança; et tollime la baldança, k’io no ne vada cantando. |
VI |
Addu ne(n)se le c(re)atu(r)e. ad far de me laue(r)decta. kemallousate adtuctore. (con)t(ra) la legge de(r)icta. ciascuna la pena e(n)me mecta. p(er)te signo(r) ue(n)deca(n)do. |
Addunense le creature ad far de me la verdecta, ke mal l’ò usate ad tuctore contra la legge dericta; ciascuna pena en me mecta per te, Signor, vendecando. |
VII |
None p(er)tie(m)po elco(r)rocto. kio p(er)te deio fa(r)e. pia(n)ge(n)do (con)tinuo elbuocto. deue(n)no me de te p(ro)ua(r)e. o core (et) co poi pusa(r)e. keno(n)teuai (con)su ma(n)do. |
Non è per tiempo el corrocto, k’io per te deio fare, piangendo continuo el buocto, devennome de te provare. O core et co’ poi pusare ke non te vai consumando? |
VIII |
Ocore (et)col poi pe(n)sa(r)e. delassa(re) tu(r)bato lamore. fece(n)nolo dete p(ri)ua(r)e. o patio ta(n)to labore. orpia(n)gne elsuo desonore. (et)dete no(n)gi(r) piu cura(n)do. |
O core, et co’ ‘l poi pensare de lassare turbato l’amore, fecennolo de te privare, o' patio tanto labore? Or piangne el suo desonore et de te non gir più curando. |