125,7
Mss.: A 84, B 188a.
Cantiga de meestria; tre coblas doblas (rima c unissonans) di sette versi cui segue una fiinda di tre vv. modellata sulla terza strofe.
Schema metrico: a10' b10' b10' a10' c10 c10 b10' (163:25).
Fiinda: c10 c10 b10'.
Edizioni: Marcenaro III; Fdez. Pousa, Burgalés, 5; Blasco 3; Arias, Antoloxía, 190; CA 84; Machado 172; Molteni 174; Torres, Poesia trovadoresca, pp. 106-107.
Cuidava m' eu que amigos avia
muitos no mundo, mais, mao pecado,
non ei amigos, ca pois tan coitado
jaço morrend', alguen se doeria
de min que moir', e non ouso dizer 5
o de que moir' ; e quen me faz morrer
non o dig' eu, nen por min ome nado.
E os amigos en que m' atrevia,
de que me tenn' en al por ajudado,
non llo dizen, mais se tan acordado 10
foss' algun deles, ben mi ajudaria
se llo dissesse, e nunca i perder
podia ren, e poderia aver
mí por esto tolleito dun coidado.
Mais aquest' é cousa mui desguisada, 15
ca non sei eu quen tal poder ouvesse,
pois mia sennor visse, que lle soubesse
dizer qual coita, pois la vi, mi á dada,
ca, pois que viss' o seu bon parecer,
aver ll' ía logu' eu d' escaecer 20
e dizer x' ante por sí, se podesse.
E ben coido, aquant' é meu conocer,
que pois fosse u a podesse veer,
que ren do meu nen do seu non dissesse.