116,22
Mss.: B 1216, V 821.
Cantiga de meestria; quattro coblas doblas (rima c singulars) di sei versi cui seguono due fiindas di due vv. ciascuna.
Schema metrico: a10 b10 a10 b10 c10 c10 (99:25).
I fiinda: d10 d10.
II fiinda: e10 e10.
Edizioni: Marroni 14; Amigo 338; Cohen, pp. 449-450; Braga 821; Machado 1164; Cidade, Poesia medieval, pp. 69-70.
"Par Deus, amiga, podedes saber
como podesse mandad' envyar
a meu amigo que non á poder
de falar migu' e morr' én con pesar?
E ben vus digo, se el morr' assy, 5
que non viverey ....... des aly.
Amiga sey ben que non pod' aver
meu amig' arte de migo falar
e ouv' eu art' e figi-lhe fazer
por outra dona hun mui bon cantar 10
e, poys por aquela dona trobou,
cada que quis sempre migo falou.
O meu amigo non é trobador,
pero tan grand' é o ben que m' el quer
que filhará outr' a entendedor 15
e trobará poys que lh' o eu disser,
mays, amiga, per quen o saberá
que lh' o eu mando, ou quen lh' o dirá?"
"Eu, amiga, o farey sabedor
que, tanto que el hun cantar fezer 20
por outra dona e poys por seu for,
que falará vosco quando quiser,
mays á mester de lh' o fazer el ben
creent' e vós non o ceardes én".
"Amiga, per ceos e quant' eu ey 25
de mal, mays nunca o já cearey".
"Mester vus é, ca vo-lo entenderán
se o ceardes, e guardar-vus-am".