116,8
Mss.: B 1660, V 1194.
Cantiga de meestria; quattro coblas doblas di sette versi.
Schema metrico: a10 b10 b10 a10 c10 c10 a10 (161:73).
Edizioni: Marroni 25; Lapa 312; Lopes 279; Machado 1564; Braga 1194; Torres, Poesia trovadoresca, pp. 471-472.
Don Estevam, oi por vós dizer
d' unha molher que queredes gran ben,
que é guardada, que per nulha ren
non a podedes, amigo, veer;
e al oy, de que ey gram pesar, 5
que quant' ouvestes, todo, no logar
hu ela é, fostes hy despender.
E poys ficastes prob' e sen aver
non veedes ca fezestes mal sen?
Siquer a gente a gran mal vo-lo ten, 10
por hirdes tal molher gran ben querer,
que nunca vistes riir nen falar;
e por molher tan guardada, ficar
vus vej' eu probe, .... sen conhocer.
E non veedes, home pecador, 15
qual est' mundo e estes que hi son,
nen conhocedes, mesquinho, que non
se pagan já de quen faz o peyor?
É gram sandice d' ome, por oyr
ben da molher guardada, que non vyr, 20
d' ir despender quant' á por seu amor.
E ben vus faç', amigo, sabedor
que andaredes, por esta razon,
per portas alhenas mui gram sazon,
por que fostes querer ben tal senhor 25
por que sodes tornad' en pan pedir
e as guardas non se queren partir
de vós, e guardan-na, por én, melhor.